Jules Tannery

Jules Tannery (ur. 24 marca 1848 w Mantes-sur-Seine, zm. 11 grudnia 1910 w Paryżu) – francuski matematyk, profesor École Normale Supérieure oraz Uniwersytetu Paryskiego.

Jego bratem był matematyk Paul Tannery, zaś jednym z jego uczniów Jacques Hadamard. Należał do grona francuskich uczonych i filozofów (wśród których byli Émile Boutroux, Henri Poincaré, Pierre Duhem, czy Gaston Milhaud) rozwijających w końcu XIX wieku teorię nauki i krytykę nauki. Badacze ci kwestionowali konieczność, obiektywność i pewność poznania naukowego, a więc „jedyny dogmat pozytywizmu”^[1].

Przypisy

↑ W. Tatarkiewicz, Historia filozofii. Tom trzeci. Filozofia XIX wieku i współczesna. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, s. 132–134.

Bibliografia

John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Jules Tannery w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)

[1] W. Tatarkiewicz, Historia filozofii. Tom trzeci. Filozofia XIX wieku i współczesna. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, s. 132–134.

[1]