Jugowice
50°43′50″N 16°24′13″E/50,730556 16,403611
| wieś | |
 Zabytkowa dzwonnica w Jugowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
370-400 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
622[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
58-321[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DBA |
| SIMC |
0856400 |
Położenie na mapie gminy Walim  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego  | |
| 50°43′50″N 16°24′13″E/50,730556 16,403611[1]
| |
Jugowice (niem. Hausdorf[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Walim.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Jugowice to duża wieś łańcuchowa o długości około 2,3 km, leżąca na granicy Gór Sowich i Gór Wałbrzyskich, wzdłuż rowu Bystrzycy, na wysokości 370–400 m n.p.m.[5]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jugowice powstały pod koniec XIII wieku, początkowo były wsią leśno-rolniczą, później rozwinęło się tu tkactwo chałupnicze[5]. W 1786 roku w miejscowości były: szkoła ewangelicka, dwa młyny wodne i bielnik, oraz 25 warsztatów tkackich[5]. W 1825 roku we wsi posiadającej wtedy status wolnego sołectwa było: 69 domów, szpital, trzy bielniki i dwa magle, w roku 1840 doszły do tego trzy młyny wodne[5]. Od połowy XIX wieku po upadku tkactwa chałupniczego nastąpił rozwój turystyki, związany z przeprowadzeniem linii kolejowej oraz elektrycznej Kolei Walimskiej[5]. na początku XX wieku w miejscowości działało kilka niewielkich zakładów przemysłowych takich jak: gazownia, cegielnia, wytwórnia ceramiki, bielnik i tkalnia[5]. W czasie II wojny światowej w Jugowicach znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen[6]. Po II wojnie światowej we wsi działały zakłady płyt wiórowych Suprema[7].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[8]:
- dzwonnica cmentarna, drewniana, z 1828 roku,
- dom, przy ul. Górnej 18, z 1829 roku.
Inne zabytki[5]:
- dwór przy ul. Głównej 4, z drugiej połowy XIX w.
- linia kolei bystrzyckiej,
- dawny młyn przy ul. Głównej 27, z 1781 roku.
- zabudowania stacji kolejowej z początku XX wieku.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]W Jugowicach zaczyna się 
Szlak Martyrologii, prowadzący przez Kolce do Głuszycy[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 47515
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 415 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b c d e f g h Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 170-174. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Abraham Kajzer, Za drutami śmierci, Wałbrzych: Muzeum Gross-Rosen, 2013, ISBN 978-83-89824-09-7.
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 383.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 191. [dostęp 2012-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.
