Joseph Michel
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 2016 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, samorządowiec |
| Alma Mater | |
Joseph Michel (ur. 25 października 1925 w Saint-Mard, zm. 4 czerwca 2016 w Arlon[1]) – belgijski i waloński polityk, prawnik oraz samorządowiec, parlamentarzysta, minister w rządzie federalnym, w latach 1980–1981 przewodniczący Izby Reprezentantów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium, uzyskał licencjat z ekonomii, a w 1951 doktorat z prawa. Praktykował jako adwokat. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach partii chadeckiej, po podziale ugrupowania PSC-CVP działał w walońskiej Partii Społeczno-Chrześcijańskiej. Wieloletni samorządowiec związany z miejscowością Virton; był radnym tej miejscowości (1959–1994), członkiem jej władz wykonawczych (1959–1970) oraz burmistrzem (1970–1982)[1].
Między 1961 a 1991 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów. W latach 1980–1981 przewodniczył niższej izbie federalnego parlamentu[1]. Członek gabinetów, którymi kierowali Leo Tindemans, Paul Vanden Boeynants i Wilfried Martens[1]. Był ministrem spraw wewnętrznych (1974–1977), ministrem edukacji (1977–1979) oraz ministrem spraw wewnętrznych, służb publicznych i decentralizacji (1986–1987). W latach 1977–1978 wchodził także w skład komitetu ministerialnego do spraw walońskich, od 1980 do 1991 był członkiem rady regionalnej Walonii[1].
Powrócił do wykonywania zawodu adwokata. Pełnił funkcję prezesa muzeum Musée Gaumais, zajmował się też pisarstwem[1].