Joseph Ferche

Joseph Ferche

Biskup tytularny Vina
Kraj działania	Niemcy Polska
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1888 Pszów
Data i miejsce śmierci	23 września 1965 Kolonia
Biskup pomocniczy archidiecezji kolońskiej
Okres sprawowania	1947–1965
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 czerwca 1911
Nominacja biskupia	16 sierpnia 1940 biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej
Sakra biskupia	29 września 1940

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	29 września 1940
Konsekrator	Adolf Bertram
Współkonsekratorzy	Joseph Godehard Machens Heinrich Wienken
Współkonsekrowani biskupi Josef Martin Nathan 6 czerwca 1943 Heinrich Gleumes 30 listopada 1948 Wilhelm Cleven 1951 Heinrich Baaken 25 marca 1952 Rudolf Koppmann 11 Maja 1957 Augustinus Frotz 7 października 1962

Joseph Ferche (ur. 9 kwietnia 1888 w Pszowie, zm. 23 września 1965 w Kolonii) – biskup tytularny Viny, w latach 1940–1946 biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej i w latach 1947–1965 biskup pomocniczy archidiecezji kolońskiej.

Życiorys

Ukończył Królewskie Pruskie Gimnazjum w Rybniku (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich w Rybniku), a następnie studiował w latach 1907–1910 na Uniwersytecie Wrocławskim. 22 czerwca 1911 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Mimo braku znajomości języka polskiego został skierowany jako wikary do Szombierek (1911-1914). Początkowo miał trudności z przygotowaniem i wygłaszaniem kazań po polsku, które jednak udało się przezwyciężyć. W latach 1914–1922 był wikarym, a następnie kuratusem w parafii św. Jadwigi w Królewskiej Hucie (Chorzowie). Po przyłączeniu tego miasta do Polski został proboszczem w Oławie, skąd w 1928 został przeniesiony do Koźla, do Parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej. Od roku 1931 pracował we Wrocławiu, gdzie został kanonikiem kapituły katedralnej, radcą wikariatu generalnego i radcą Tajnej Kancelarii Biskupiej.

16 sierpnia 1940 roku został mianowany biskupem tytularnym Viny i sufraganem wrocławskim. 29 września 1940 przyjął święcenia biskupie. W czasie II wojny światowej głosił kazania po polsku i czesku. Z tego powodu władze niemieckie zakazały mu wygłaszania kazań. W 1945 pozostał w oblężonym Wrocławiu. Po śmierci kardynała Adolfa Bertrama miał nadzieję zostać wikariuszem kapitulnym, ale kanonicy wybrali na to stanowisko księdza Ferdinanda Piontka. 15 września 1946 deportowany z Polski. 27 marca 1947 roku został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji kolońskiej. W Kolonii mianowano go także kanonikiem kapituły katedralnej, radcą biskupim i sędzią prosynodalnym. W roku 1950 został przewodniczącym Caritasu.

Bibliografia

• Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 35. ISBN 83-60353-11-5.
• Pater Józef, Ferche Józef, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, pod redakcją Mieczysława Patera, Katowice 1996, s. 98-99.