John Hillerman

John Hillerman

Hillerman, Betty White (1977)
Imię i nazwisko	John Benedict Hillerman
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1932 Denison
Data i miejsce śmierci	9 listopada 2017 Houston
Zawód	aktor

John Benedict Hillerman (ur. 20 grudnia 1932 w Denison, zm. 9 listopada 2017 w Houston) – amerykański aktor, zdobywca Nagrody Emmy i Złotego Globu za rolę w serialu Magnum.

Życiorys

Młodość

Hillerman urodził się w Denison w Teksasie, był synem Leonory Joan i Christophera Benedicta Hillermana, właściciela stacji benzynowej. Młody John dorastał w Denison gdzie uczęszczał do St. Xavier’s Academy. Po skończeniu szkoły dostał się na Uniwersytet Teksański w Austin, gdzie przez trzy lata studiował dziennikarstwo. W 1953 roku wstąpił do United States Air Force (sił powietrznych USA), spędził tam cztery lata i dosłużył się stopnia sierżanta. W czasie swojej służby wojskowej pracował z różnymi grupami teatralnymi. Po wyjściu z wojska wyjechał do Nowego Jorku studiować aktorstwo w American Theatre Wing. W 1957 roku zaczął karierę w profesjonalnym teatrze w Middleton w Ohio jako rezydent młodzieńczego Teatru Chautauqua.

Kariera

Zanim zaczął grać w filmach w 1959 roku występował na Broadwayu i żył z występów w rozmaitych miejscach. Swoje pierwsze kroki w telewizji zaczynał w 1967 roku w serialu Mannix. Potem wystąpił w kolejnych serialach, takich jak: Hawaii Five-O, Kojak, Domek na prerii czy Statek miłości. W każdym z nich pojawił się gościnnie i były to raczej niewielkie role. W 1970 roku zadebiutował w filmie They Call Me MISTER Tibbs! bardzo skromną rólką (nie był nawet wymieniony w napisach). Jego pierwsze występy w filmach raczej nie porażały i nie zapadały w pamięć, gdyż zwykle dostawał mniej znaczące role. Zdarzyło mu się jednak wystąpić w Chinatown Romana Polańskiego czy Płonących siodłach Mela Brooksa. Inne jego godne uwagi filmy to m.in. Ostatni seans filmowy, Mściciel, Szczęściara, W górę rzeki a także komedia Grunt to rodzinka II.

Choć Hillerman grał w wielu produkcjach, to największą sławę i popularność przyniosła mu rola byłego sierżanta armii brytyjskiej Jonathana Quayle Higginsa III z serialu Magnum. Angielski akcent, którego Hillerman używał grając Jonathana Higginsa nie tylko w Magnumie ale też w innych filmach, nie był naturalny. Pochodzący z Teksasu Hillerman nauczył się go obserwując i słuchając występów Laurence’a Oliviera. Przez rok nabierał na swój fałszywy akcent fanów i kolegów, którzy nie byli w stanie poznać, że jest on tylko udawany. Pod koniec lat osiemdziesiątych wystąpił gościnnie w programie "Comedy Break", gdzie zagrał teksańsko-brytyjskiego tłumacza, jednak niewiele osób z widowni wiedziało, że teksański jest jego naturalnym akcentem a brytyjski jest tylko udawany.

W 2000 roku Hillerman odszedł na emeryturę i zamieszkał w swoim domu w Teksasie. Pogłoski o jego śmierci w 1996 roku były skutkiem pomylenia go z innym Johnem Hillermanem.

Filmografia

Filmy

• 1996: Grunt to rodzinka II (A Very Brady Sequel) jako Dr Whitehead
• 1990: Hands of a Murderer jako Dr John Watson
• 1989: Gummibärchen küßt man nicht jako Pfarrer
• 1987: Assault and Matrimony jako Cyril
• 1984: W górę rzeki (Up the Creek) jako Dean Burch
• 1982: Little Gloria... Happy at Last jako Maury Paul
• 1981: Historia świata: Część I (History of the World: Part I) jako Bogacz
• 1979: Opalenizna (Sunburn) jako Webb
• 1979: Institute for Revenge jako Głos I.F.R. (niewymieniony w czołówce)
• 1978: Betrayal jako Victor Slavin
• 1977: Audrey Rose jako Scott Velie
• 1977: Relentless jako Major Leo Hargit
• 1977: Zabijcie mnie, jeśli zdołacie (Kill Me If You Can) jako Ben
• 1976: The Invasion of Johnson County jako Major Walcott
• 1975: Szczęściara (Lucky Lady) jako McTeague
• 1975: Ostatnia miłość (At Long Last Love) jako Rodney James
• 1975: Dzień szarańczy (The Day of the Locust) jako Ned Grote
• 1975: Ellery Queen jako Simon Brimmer
• 1974: Płonące siodła (Blazing Saddles) jako Howard Johnson
• 1974: The Nickel Ride jako Carl
• 1974: Chinatown jako Yelburton
• 1973: Mściciel (High Plains Drifter) jako Szewc
• 1973: The Naked Ape
• 1973: The Thief Who Came to Dinner jako Lasker
• 1972: Terror w przestworzach (Skyjacked) jako Walter Brandt
• 1972: Un homme est mort jako Zarządca domu towarowego
• 1972: The Great Man's Whiskers jako Major Underwood
• 1971: Honky
• 1971: Ostatni seans filmowy (The Last Picture Show) jako nauczyciel
• 1970: They Call Me MISTER Tibbs! jako Reporter (niewymieniony w czołówce)

Seriale

• 1989: W 80 dni dookoła świata (Around the World in 80 Days) jako Sir Francis Commarty
• 1988 – 1991: The Hogan Family jako Lloyd Hogan (1990-1991)
• 1984 – 1996: Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote) jako Jonathan Higgins (gościnnie)
• 1981 – 1988: Simon & Simon jako Jonathan Higgins (1982) (gościnnie)
• 1980 – 1984: Hart to Hart jako Victor Sutter (gościnnie)
• 1980 – 1988: Magnum (Magnum, P.I.) jako Jonathan Quayle Higgins III
• 1979 – 1980: Young Maverick jako McBurney (gościnnie)
• 1977 – 1986: Statek miłości (The Love Boat) jako (gościnnie (1979))
• 1977 – 1981: Soap jako Minister (gościnnie)
• 1977 – 1978: The Betty White Show jako John Elliot
• 1977 – 1982: Lou Grant jako Sturbridge (gościnnie)
• 1976 – 1979: Wonder Woman jako Conrad Steigler (gościnnie)
• 1976 – 1977: Serpico jako Raoul Christie (gościnnie)
• 1975 – 1984: One Day at a Time jako Pan Conners (1976-1980)
• 1974 – 1983: Domek na prerii (Little House on the Prairie) jako Sterling Murdock (gościnnie)
• 1973 – 1978: Kojak jako Mark Gallant (gościnnie)
• 1972 – 1978: Maude jako Pijak (gościnnie)
• 1968 – 1980: Hawaii Five-O jako Donald Blair (gościnnie)
• 1967 – 1975: Mannix jako Larry Lawton / J.H. Morell / Norman Thompson (gościnnie)

Nagrody i nominacje

• W latach 1982, 1983, 1985, 1987 i 1988 Hillerman był nominowany do Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy, w 1982 roku zdobył tę nagrodę za rolę w serialu Magnum
• W latach 1984 – 1987 Hillermana nominowano do Nagrody Emmy w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy w serialu dramatycznym za rolę w Magnumie, zdobył ją 1987 roku

Linki zewnętrzne

• John Hillerman w bazie IMDb (ang.)
• John Hillerman w bazie Filmweb