Joe Pass

Joe Pass
	; Joe Pass, 1975
Imię i nazwisko	Joseph Anthony Jacobi Passalaqua
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1929 ; New Brunswick
Data i miejsce śmierci	23 maja 1994 ; Los Angeles
Instrumenty	gitara
Gatunki	jazz (bebop, hard bop, mainstream jazz)
Zawód	muzyk
Wydawnictwo	Pablo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joe Pass, właśc. Joseph Anthony Jacobi Passalaqua^[2] (ur. 13 stycznia 1929 w New Brunswick, zm. 23 maja 1994 w Los Angeles)^[2] – amerykański gitarzysta jazzowy. Jest postrzegany powszechnie jako jeden z najlepszych technicznie gitarzystów w historii muzyki jazzowej. Zmarł na raka.

Dzieciństwo i wczesne lata życia

Joe Pass, syn Mariano Passa, urodzonego na Sycylii robotnika, dorastał w Johnstown w stanie Pensylwania. Urodzony w rodzinie bez żadnych tradycji muzycznych, zaczął grać na gitarze pod wpływem Gene’a Autry’ego – aktora kojarzonego przede wszystkim z rolami grających na gitarze kowbojów. Pierwszy instrument Joe Pass dostał na dziewiąte urodziny.

Już około 14. roku życia Pass zaczął koncertować z takimi muzykami, jak Tony Pastor czy Charlie Barnet, ciągle przy tym doskonaląc swoje umiejętności. Rosnąca sława nie pozostała bez wpływu na młodego człowieka i w latach 50. zaczął mieć problemy z nadużywaniem narkotyków. Znalazł się w końcu w klinice Synanon na dwuipółletnim programie odwykowym. Po udanej kuracji powrócił na scenę – w 1962 wydał album The Sounds of Synanon.

Lata 60. i 70.

W latach 60. Pass nagrał serię albumów dla Pacific Jazz Label, otrzymując przy okazji w 1963 nagrodę „New Star” magazynu „Down Beat”. Nagrywał gościnnie w tym czasie również m.in. z Geraldem Wilsonem, Budem Shankiem i Lesem McCannem, udzielając się również w nagraniach telewizyjnych. Współpracował m.in. z Frankiem Sinatrą i Sarah Vaughan. We wczesnych latach 70. Pass wraz z innym gitarzystą, Herbem Ellisem, regularnie występował w „Donte's Jazz Club” w Los Angeles. Ta współpraca doprowadziła do wydania albumu dla nowej wytwórni płytowej, Concord. W nagraniach uczestniczyli również kontrabasista Ray Brown i perkusista Jake Hanna. Ponadto Joe w tym czasie współpracował twórczo przy powstaniu serii książek muzycznych, z których jedna - Joe Pass Guitar Style - napisana wspólnie z Billem Thrasherem, do dziś jest uważana za kluczową pozycję dla osób pragnących zagłębić tajniki improwizacji.

Z wartościowszych albumów wydanych w tamtym czasie należy wymienić Virtuoso i Trio z 1974. Album Trio, na którym poza Passem wystąpili Oscar Peterson i Niels-Henning Ørsted Pedersen, zdobył m.in. nagrodę Grammy jako najlepsza płyta jazzowa. Pass współpracował wtedy również z takimi artystami jak Duke Ellington, Dizzy Gillespie, Count Basie czy Ella Fitzgerald, z którą nagrał cztery płyty.

Wybrana dyskografia

Albumy solowe

The Stones Jazz
Virtuoso
Virtuoso II
Virtuoso III
Virtuoso IV
Virtuoso Live!
At Montreux Jazz Festival
Montreux ’77 - Live
I Remember Charlie Parker
University of Akron Concert
Blues for Fred
What Is There to Say
Songs for Ellen
Unforgettable
Blues Dues
Joe Pass Guitar Interludes

Z Oscarem Petersonem

A Salle Pleyel
Porgy and Bess
The Good Life (plus Niels-Henning Ørsted Pedersen)
The Trio
The Paris Concert (plus Niels-Henning Ørsted Pedersen)
The Giants (plus Ray Brown)
If You Could See Me Now (plus Niels-Henning Ørsted Pedersen i Martin Drew)

Z Nielsem-Henningem Ørstedem Pedersenem

Chops
Northsea Nights
Digital III at Montreux, 1979
Eximious

Z Ellą Fitzgerald

Take Love Easy (1973)
Sophisticated Lady
Fitzgerald and Pass...Again (1976)
Speak Love (1983)
Easy Living (1986)

Z innymi muzykami

Sounds of Synanon (plus Arnold Ross, Dave Allan)
Moment of Truth (plus the Gerald Wilson Orchestra)
Portraits (plus Gerald Wilson Orchestra)
On Stage (plus Gerald Wilson Orchestra)
Somethin' Special (plus Les McCann)
On Time (plus Les McCann)
Jazz As I Feel It (plus Les McCann)
For Django (Joe Pass Quartet, plus John Pisano, Jim Hughart i Colin Bailey)
Simplicity (Joe Pass Quartet, gościnnie Clare Fischer)
Catch Me! (plus Clare Fischer, Ralph Pena i Larry Bunker)
Brassamba (plus Bud Shank)
Folk 'n' Flute (plus Bud Shank)
Intercontinental (Joe Pass Trio)
Joe's Blues (plus Herb Ellis)
Jazz Concord (plus Herb Ellis, Ray Brown i Jake Hanna)
Seven Come Eleven (plus Herb Ellis)
Two for the Road (plus Herb Ellis)
Ira, George And Joe (plus John Pisano)
Summer Nights (plus John Pisano)
Appassionato (plus John Pisano)
Duets (plus John Pisano)
Live at Yoshi's (plus John Pisano)
My Song (plus John Pisano)
Tudo Bem (plus Paulinho Da Costa) (1992)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Joe Pass. allmusic.com. [dostęp 2020-07-10]. (ang.).
↑ ^a ^b Joe Pass na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-07-19]. (ang.).

Bibliografia

Mel Bay Presents Joe Pass „Off the Record”. Mel Bay, 1993. ISBN 1-56222-687-8
JoeJ. Pass JoeJ., Complete Joe Pass., Pacific, MO: Mel Bay, 2003, ISBN 0-7866-6747-8, OCLC 52606954 .
Miyakaku, Takao. Joe Pass. Tokyo: Seiunsha, 2000. ISBN 4-434-00455-7

Linki zewnętrzne

Joe Pass. playjazzguitar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)].
Joe Pass tabulatury
Joe Pass Memorial Hall

[www.allmusic.com-1] Joe Pass. allmusic.com. [dostęp 2020-07-10]. (ang.).

[all-2] Joe Pass na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-07-19]. (ang.).

[1]

[2]