Przejdź do zawartości

Jerzy Charytonowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Charytonowicz
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1946
Hamburg

Data śmierci

6 stycznia 2023

profesor nauk biologicznych
Specjalność: architektura wnętrz
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

10 października 1978

Habilitacja

30 października 1994

Profesura

7 października 2010[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Jerzy Charytonowicz (ur. 21 marca 1946 w Hamburgu[2], zm. 6 stycznia 2023[3]) – polski inżynier architekt.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej[2]. W latach 1969–2016 pracował na Wydziale Architektury macierzystej uczelni, tam w 1978 obronił pracę doktorską, w 1994 uzyskał stopień doktora habilitowanego, w latach 1991-2016 kierował Zakładem Wnętrz i Form Przemysłowych[2][3]. W 2010 otrzymał tytuł profesora[2][3][4]. Pracował także w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi, tam w latach 1999-2001 był dziekanem Wydziału Architektury, w latach 2002-2013 kierował Katedrą Podstaw Projektowania Architektonicznego[2].

Był członkiem Komitetu Ergonomii PAN[2].

W 1998 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[5], w 2014 Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prof. dr hab. inż. Jerzy Charytonowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-26].
  2. a b c d e f g Złota księga nauki polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Tom I. A-Ł, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2020, s. 138-139
  3. a b c Prof. dr hab. inż. arch Jerzy Charytonowicz
  4. Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 23, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-14] (pol.).
  5. M.P. z 1998 r. nr 40, poz. 551