Przejdź do zawartości

Jean Baptiste Racine

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Baptiste Racine
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1639
La Ferté-Milon

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1699
Paryż

podpis

Jean Baptiste Racine (ur. 21 grudnia 1639 w La Ferté-Milon, zm. 21 kwietnia 1699 w Paryżu) – francuski dramaturg, główny przedstawiciel późnobarokowego klasycyzmu. Autor przesiąkniętych pesymizmem sztuk, uważanych za mistrzowskie w przedstawianiu kobiecej psychiki.

Zaliczany do trójki wielkich francuskich dramatopisarzy XVII wieku (obok Moliera i Corneille’a). Członek Akademii Francuskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Racine pobierał nauki w Port-Royal, szkole jansenistów, i pod wpływem ich doktryny pozostawał z przerwami przez całe życie. Planował początkowo karierę duchowną, lecz bez sukcesu, zdecydował się więc poświęcić twórczości literackiej. W 1660 zwrócił na siebie uwagę Ludwika XIV odą pt. La nymphe de la Seine napisaną z okazji królewskiego ślubu. Jego sztuki wystawiane były w początkowym okresie przez trupę Moliera, lecz wkrótce Racine związał się z teatrem Hôtel de Bourgogne. Dzięki poparciu królewskiemu, zrobił na dworze szybką karierę (został m.in. królewskim dworzaninem oraz oficjalnym historiografem).

Autor tragedii opartych na motywach klasycznych (mitologicznych i historycznych): Andromacha (1667), Fedra (1677), Ifigenia (1674), La Thébaїde (Tebaida, 1664), Berenika (1670), Bajazet (1872), Brytanik (1669); biblijnych: Estera (1689), Atalia (1691) oraz jedynej satyrycznej komedii Pieniacze (Les Plaideurs, 1668) – według komedii Osy Arystofanesa.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Uznawany za jednego z największych tragików wszech czasów. Jego sztuki, przeniknięte pesymizmem, zawierają wnikliwą analizę ludzkich namiętności. Malował w swych utworach głębokie psychologicznie sylwetki kobiet (role w dramatach Racine’a należą do najważniejszych i najbardziej wymagających dla aktorek tragicznych).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]