Jean-Joseph Chaudoir

Jean-Joseph Chaudoir (ur. 1745, zm. 1836) – kupiec pochodzenia flamandzkiego, zajmujący się początkowo handlem bławatnym, następnie handlem zbożem i bankierstwem.

Był synem Antoine’a Chaudoira (1712–1794), kupca czynnego w Liège, Tess, Spa i Maastricht, oraz Marie-Anne Constans. Około 1770 roku był czynny w Bawarii. Przed 1774 rokiem przeniósł się do Warszawy. W 1776 r. został wpisany do miejskiego Album civile, należał do loży wolno-mularskiej „Dobroczynność”. Realizował rozmaite zamówienia dla dworu Stanisława Augusta. Krótko po upadku Rzeczypospolitej opuścił Warszawę i przyjął poddaństwo rosyjskie. Zaczął handlować zbożem, winem i „ciężkimi towarami”, trudnił się także bankierstwem. W 1804 r. na stałe przeniósł się na Wołyń, początkowo do Berdyczowa, a rok później nabył rozległy majątek ziemski w Iwnicy nieopodal Żytomierza. W 1814 roku otrzymał od króla Bawarii, Maksymiliana I, tytuł barona; pięć lat później został nobilitowany przez cara Aleksandra.

Jego synem był Stanislas Chaudoir (1790–1858), wnukiem etymolog Maksymilian Chaudoir (1816–1886), prawnukiem Iwan Maksymilanowicz Chaudoir (Ivan Maximilianovich de Chaudoir, Иван Максимилианович де Шодуар).