Jean-Jacques Goldman
 Jean-Jacques Goldman - koncert w 2002 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty |
skrzypce, gitara, fortepian |
| Zawód |
wokalista, multiinstrumentalista, autor tekstów |
| Aktywność |
od 1975 |
| Zespoły | |
| Taï Phong | |
| Strona internetowa | |
Jean-Jacques Goldman (ur. 11 października 1951 w Paryżu)[1] – francuski wokalista, kompozytor, autor tekstów piosenek, multiinstrumentalista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 11 października 1951 w Paryżu. Jego ojciec Alter Mojżesz Goldman pochodził z Polski, matka Ruth Ambrunn była niemiecką Żydówką[1][2]. Miał siostrę - Évelyne (lekarkę) i dwóch braci - Pierre (lewicowy intelektualista, zamordowany w Paryżu w 1979 roku) oraz Roberta (kompozytor i autor tekstów, znany również jako J. Kapler)[2].
Był dwukrotnie żonaty: w latach 1975-1997 z psycholog Catherine (mają trójkę dzieci - Caroline, Michaela i Ninę), a od 2001 roku z matematyczką Nathalie (jest matką jego trzech córek: Mai, Kimi i Rose)[3].
Kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]Od najmłodszych lat, Jean-Jacques uczył się gry na wielu instrumentach m.in. na skrzypcach, fortepianie czy gitarze.
Gdy ukończył 17 lat uległ fascynacji muzyką popularną, a zwłaszcza twórczością Arethy Franklin[1] i zaczął próbować swych sił w przemyśle muzycznym, występując m.in. w grupie Red Mountain Gospellers[2]. Coraz bardziej interesował się muzyką dlatego odpowiedział na ogłoszenie dwóch wietnamskich braci - Khanh Maïa i Taï Sinha i wstąpił do grupy Taï Phong (Wietnamski Wicher)[1]. W roku 1975 wydali swój pierwszy album. Przygoda z zespołem trwała 4 lata, podczas których nagrano trzy albumy[3].
W 1981 producent Marc Lumbroso[4] z wytwórni Epic Records pomógł Goldmanowi rozpocząć solową karierę[5], która zaczęła się bardzo prężnie rozwijać. Największym osiągnięciem Goldmana z tego okresu był album Minoritaire z 1982 roku, który zapewnił mu miejsce w gronie klasyków francuskiego popu[4].
W 1990 roku zawiesił karierę solową i wspólnie z Michaelem Jonesem i Carole Fredericks założył trio Fredericks Goldman Jones[2][5][3]. Występowali razem do 1996 roku. Po tym okresie Jean-Jacques powrócił do kariery solowej[3].
W latach 90. poświęcił się bardziej tworzeniu tekstów dla innych wykonawców[3]. Jego utwory śpiewali m.in. Celine Dion, Garou, Marc Lavoine, Gérald de Palmas, Joe Cocker, Diane Warren, Patrick Fiori, Johnny Hallyday czy Patricia Kaas[5][6].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Z Taï Phong[7]
- 1975 - Taï Phong
- 1976 - Windows
- 1979 - Last Flight
- Z Fredericks Goldman Jones[7]
- 1990 - Fredericks Goldman Jones
- 1992 - Sur Scène
- 1993 - Rouge
- 1995 - Du New Morning au Zénith
- albumy solowe[7][8]
- 1981 - Démodé
- 1982 - Minoritaire
- 1983 - Jean-Jacques Goldman
- 1984 - Positif
- 1985 - Non homologué
- 1986 - En Public Live
- 1987 - Entre gris clair et gris foncé
- 1989 - Traces Live
- 1997 - En Passant
- 1999 - Tournée Live
- 2001 - Chansons pour les pieds
- 2003 - Un Tour Ensemble Live
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d John Bush: Jean-Jacques Goldman - Biography - allmusic. [dostęp 2010-07-06]. (ang.).
- ↑ a b c d Biografia na last.fm. [dostęp 2010-07-06]. (pol.).
- ↑ a b c d e Oficjalna biografia Goldmana na jego stronie. [dostęp 2010-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)]. (fr.).
- ↑ a b rfimusique - biografia Goldmana. [dostęp 2010-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-26)]. (ang.).
- ↑ a b c Artist biography: Jean-Jacques Goldman - french-linguistics. [dostęp 2010-07-06]. (ang.).
- ↑ Teksty i muzyka Goldmana na płytach innych artystów. [dostęp 2010-07-06]. (fr.).
- ↑ a b c Dyskografia na oficjalnej stronie artysty. [dostęp 2010-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-14)]. (fr.).
- ↑ Jean-Jacques Goldman Discography - allmusic. [dostęp 2010-07-06]. (ang.).