Janina Oyrzanowska-Poplewska

Janina Oyrzanowska-Poplewska
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1918 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	16 lipca 2001 ; Warszawa
	Profesor nauk weterynaryjnych
	Specjalność: epizootiologia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
	Odznaczenia

Janina Oyrzanowska-Poplewska (ur. 2 maja 1918 w Warszawie, zm. 16 lipca 2001 tamże) – polska lekarz weterynarii, profesor doktor habilitowany nauk weterynaryjnych, specjalistka epizootiologii.

Życiorys

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1936 rozpoczęła studia na Wydziale Weterynaryjnym UW i do 1939 zaliczyła trzy lata studiów. Po zakończeniu wojny podjęła dalsze studia na Wydziale Weterynaryjnym UMCS w Lublinie. Dyplom lekarza weterynarii uzyskała jednak na Wydziale Weterynaryjnym UW w Warszawie w 1950. Pracę naukową rozpoczęła na uczelni zdobywając tam kolejne stopnie naukowe. Swoją dalszą karierę zawodową związała już do końca życia z Wydziałem Weterynaryjnym SGGW w Warszawie.^[1]

Od początku pracy zawodowej koncentrowała się głównie na chorobach wirusowych psów, ze szczególnym uwzględnieniem nosówki i zakaźnego zapalenia wątroby psów i lisów. Były to pionierskie prace w tym czasie w Polsce. Profesor ma swój wkład w opracowanie pierwszej krajowej szczepionki przeciwko nosówce. Kolejnym z zainteresowań naukowych były badania nad wścieklizną, mechanizmami działań szczepionki, patogenezą wścieklizny i mechanizmami odporności poszczepiennej. Była współautorką podręcznika Choroby mięsożernych zwierząt futerkowych.^[1]

Była członkiem Polskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, gdzie pełniła funkcję Przewodniczącej Sekcji Epizootiologicznej i Sekcji Warszawskiej.^[1]

Życie pod okupacją hitlerowską

Jej mąż Mieczysław Poplewski, oficer rezerwy został uwięziony w Starobielsku i zamordowany przez NKWD. Od czasu zamknięcia warszawskiego getta w 1940, nie zważając na zagrożenie śmiercią dostarczała żywność i leki swoim sąsiadom żydowskiego pochodzenia z ul. Mokotowskiej. Od maja 1941 do końca powstania warszawskiego ukrywała w swoim mieszkaniu Polaków pochodzenia żydowskiego. Fakty te opisano w książce W. Bartoszewskiego Ten jest z ojczyzny mojej. Udzielała też schronienia zbiegłym z niewoli niemieckiej jeńcom radzieckim. Jej warszawski dom był od 1939 skrzynką kontaktową Polskiego Związku Zachodniego i konspiracyjną drukarnią w której tworzono fałszywe dokumenty.^[1]

Za jej heroiczną postawę w 1980 została uhonorowana przez Jad Waszem medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.^[1]

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 87-6-7/8)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Kita, Jerzy (2001). "Ex Funebri Charta: Prof dr. hab. Janina Oyrzanowska-Poplewska" Medycyna Weterenaryjna. Warsaw: Polish Society of Veterinary Sciences. 57 (11): 852. OCLC 879685574.
↑ Cmentarz Stare Powązki: ROMAN CZARNECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .

Linki zewnętrzne

Prof. dr hab. Janina Oyrzanowska-Poplewska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-05-01] .

[Kita2001-1] Kita, Jerzy (2001). "Ex Funebri Charta: Prof dr. hab. Janina Oyrzanowska-Poplewska" Medycyna Weterenaryjna. Warsaw: Polish Society of Veterinary Sciences. 57 (11): 852. OCLC 879685574.

[2] Cmentarz Stare Powązki: ROMAN CZARNECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .

[1]

[2]