Janice Dickinson
 Janice Dickinson (2014) fot. Glenn Francis | |
| Prawdziwe nazwisko |
Janice Doreen Dickinson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Narodowość |
amerykańska |
| Agencja | |
| Sesje | |
| Wymiary (cm) |
86-58-86[1] |
| Wzrost (cm) |
178[1] |
| Rozmiar ubrania |
38 |
| Rozmiar stopy |
39 |
| Kolor włosów |
kasztanowe[1] |
| Kolor oczu |
brązowe[1] |
Janice Doreen Dickinson (ur. 15 lutego 1955 w Brooklynie) – amerykańska modelka, fotografka, aktorka i założycielka agencji modelek The Janice Dickinson Modeling Agency (2006–2008).
Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Jej matka, Jennie Marie (z domu Pietrzykoski)[2], była pochodzenia polskiego[3], a ojciec, Samuel Ray Dickinson, miał korzenie angielskie i szkocko–irlandzkie (z Irlandii Północnej)[3]. Dorastała w Hollywood na Florydzie z dwiema siostrami: starszą Alexis[4], która została agentką nieruchomości, i młodszą Debbie[5], która również stała się modelką[6]. Jej ojciec stosował wobec sióstr przemoc fizyczną i psychiczną; jedna z nich przez niego wykorzystywana seksualnie, a Janice – w ramach kary za to, że nie chciała uprawiać z nim seksu – słyszała, że jest brzydka i niczego nie osiągnie[7][8], zaś kiedy miała 11 lat, została przez niego pobita[9].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Tuż po zwycięstwie w krajowym konkursie piękności „Miss High Fashion Model”[10] w 1972 wyjechała do Nowego Jorku, gdzie została odkryta przez fotografa mody Jacques’a Silbersteina i jego dziewczynę, Lorraine Bracco. Niedługo później podpisała kontrakt z agencją Wilhelminy Cooper. Jej oryginalną urodę doceniono w Paryż. W 1978 powróciła do Nowego Jorku i przez kolejne lata pracowała m.in. dla Calvina Kleina, Gianniego Versace, Giorgio Armaniego, Azzedine Alaïa, Pino Lancetti, Halston, Oscara de la Renty i domu mody Valentino. Brała udział w kampaniach reklamowych firm: Revlon, Alberto VO5, Balmain, Obao, Christian Dior, Clairol, Hush Puppies, Orbit, Max Factor, Virginia Slims i Cutex. Kilkakrotnie pojawiła się na okładce francuskiej edycji magazynu „Elle” oraz włoskiej, francuskiej i brytyjskiej edycji „Vogue”. Pojawiła się na wielu okładkach i odbywała sesje zdjęciowe dla amerykańskich edycji czasopism: „Elle”, „Vogue”, „Cosmopolitan” i „Harper’s Bazaar”[1]. Po zakończeniu kariery modelki zajęła się fotografią.
Była stałą bywalczynią Studio 54. W latach 2003–2006 była jurorką w programie telewizyjnym America’s Next Top Model[11]. Wystąpiła w dramacie muzycznym Odsłona (Exposed, 1983) z Nastassją Kinski, Bibi Andersson i Harveyem Keitelem, dramacie Larry’ego Clarka Rockersi z South Central (Wassup Rockers, 2005) i komedii sensacyjnej Bob Thunder: Internet Assassin (2015), a także w serialach: Buddy Faro (1998), Czarodziejki (2005), 90210 (2011) i Barbee Rehab (2023).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]26 marca 1977 wyszła za mąż za Rona Levy’ego, lecz 9 stycznia 1979 się z nim rozwiodła. W latach 1987–1993 jej mężem był producent telewizyjny i filmowy Simon Fields, z którym ma córkę Savannah (ur. 23 lutego 1994)[12]. 14 lutego 1995 poślubiła Alberta Gerstona, lecz w 1996 doszło do rozwodu. 10 grudnia 2016 zawarła związek małżeński z psychiatrą dr Robertem „Rocky’m” Hugh Gernerem[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Profil Janice Dickinson. Fashion Model Directory. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ Janice Dickinson: No Lifeguard on Duty: The Accidental Life of the World’s First Supermodel. Harper Collins, 2009-10-13, s. 5. ISBN 978-0-06-175084-7.
- ↑ a b Janice Dickinson What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2 marca 2010. [dostęp 2024-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-28)]. (ang.).
- ↑ Alexis Mayer w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Debbie Dickinson w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Janice Dickinson Biography. Us Weekly. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ Supermodel Janice Dickinson May Have Facilitated Father's Death. World Entertainment News Network. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ Difficult childhood. Bashny.Net. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ Edward Douglas: Jack Nicholson. Wielki uwodziciel. Wanda Gadomska (tłum.). Wydawnictwo Świat Książki, 2006, s. 164. ISBN 978-83-247-0121-6.
- ↑ Janice Dickinson - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-01-18]. (ang.).
- ↑ Edward Douglas: Jack Nicholson. Wielki uwodziciel. Wanda Gadomska (tłum.). Wydawnictwo Świat Książki, 2006, s. 165. ISBN 978-83-247-0121-6.
- ↑ Savannah Dickinson w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Patrick Gomez (2016-12-14): Janice Dickinson Wedding to Robert 'Rocky' Gerner. „People”. [dostęp 2008-11-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Janice Dickinson w bazie IMDb (ang.)
- Janice Dickinson w bazie Filmweb
- Janice Dickinson w bazie Notable Names Database (ang.)