Jan Niezgoda

Jan Niezgoda
	major
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1888 ; Białobrzegi
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 1977 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Jan Niezgoda (ur. 20 maja 1888 w Białobrzegach, zm. 19 kwietnia 1977 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, doktor prawa i ekonomii, bibliotekarz.

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Jaśle, na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał dyplom doktora praw i ekonomii; przez rok kształcił się także w Konserwatorium Warszawskim. Od 1914 służył w Legionach Polskich, dochodząc do stopnia oficerskiego.

W niepodległej Polsce pozostał w wojsku, jako oficer naukowo-oświatowy. Po 1920 przeniesiony został do pracy w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym, a następnie do Centralnej Biblioteki Wojskowej w Warszawie. W marcu 1933 został następcą dotychczasowego dyrektora CBW, ppłk. dr. Mariana Łodyńskiego i pozostał na czele Biblioteki do wybuchu II wojny światowej.

Zasłużony dla ogólnego rozwoju kierowanej przez siebie instytucji, dbał o jej podstawy materialne, a także otoczył troską sieć bibliotek oficerskich. Publikował artykuły w czasopismach wojskowych i bibliotekarskich, a wspólnie z ppłk. Marianem Łodyńskim i Wiktorem Kochanowskim opracował Podręcznik bibliotekarski dla kierowników bibliotek wojskowych (1929). Działał w Związku Bibliotekarzy Polskich, potem w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich. Jako społecznik zaangażowany był również w ruch śpiewaczy.

Był wieloletnim prezesem Spółdzielni Oficerskiej Budowlano Mieszkaniowej „Żoliborz” współzałożonej między innymi przez Marszałka Piłsudskiego.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 142-2-4)^[1].

Awanse

major – 31 marca 1924 ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 3 lokatą w korpusie oficerów administracji – dział naukowo-oświatowy (skrót stopnia – mjr ośw.); w 1932, w tym samym stopniu, zajmował 1 lokatę w korpusie oficerów administracji – grupa oficerów naukowo-oświatowych (skrót stopnia – mjr n.o.)

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[2]
Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)^[3]

Przypisy

↑ Cmentarz Stare Powązki: WANDA SOSIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej i krzewienie czytelnictwa w wojsku”.

Bibliografia

Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1278, 1401.
Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 821.
Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 391, 834.
Stefan Rosołowski, Jan Niezgoda, [w:] Słownik pracowników książki polskiej. Suplement (pod redakcją Ireny Treichel), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Łódź 1986, s. 152.

[1] Cmentarz Stare Powązki: WANDA SOSIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .

[2] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[3] M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej i krzewienie czytelnictwa w wojsku”.

[1]

[2]

[3]