Przejdź do zawartości

Jan Młynarski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Młynarski
Ilustracja
Jan Młynarski (2019)
Data i miejsce urodzenia

1979
Warszawa

Instrumenty

perkusja, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, gitara

Gatunki

rock, jazz, folk, pop

Zawód

muzyk, kompozytor, wokalista, producent muzyczny, inżynier dźwięku, dziennikarz radiowy

Wydawnictwo

Lado ABC

Powiązania

Paulina Przybysz, Baaba

Zespoły
15 Minut Projekt (2000–2006)
Warszawskie Combo Taneczne (od 2009)
Młynarski Plays Młynarski (od 2010)
Jazz Band Młynarski-Masecki (od 2017)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Emil[1] Młynarski (ur. 1979 w Warszawie[2]) – polski muzyk, kompozytor, wokalista i multiinstrumentalista, a także dziennikarz radiowy związany z Trzecim Programem Polskiego Radia (2018–2020 i od 2024) i Radiem Nowy Świat (2020-2022). Znawca i popularyzator polskiej muzyki z lat 1918–1949, jak i propagator życiorysów wykonujących ją artystów[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Jan Młynarski podczas występu w Faktycznym Domu Kultury w Warszawie (2018)

Potrzebę grania poczuł w ósmej klasie szkoły podstawowej, w wieku 13 lat[4]. Wcześniej, bo już w piątej klasie podstawówki wraz z kolegami miał zespół garażowy[4]. W wieku 19 lat rozpoczął studia na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Ze względu na dużą liczbę koncertów[4], podjętych studiów nie ukończył (studiował tam półtora roku)[2]. W wieku 27 lat[4] wyjechał do USA, gdzie ukończył Drummers Collective w Nowym Jorku[2].

Po powrocie do Polski zajął się tzw. muzyką alternatywną[4]. Początkowo dołączył do wrocławskiej grupy Őszibarack[4]. Od 2009 jest członkiem zespołu Warszawskie Combo Taneczne, wykonującym przede wszystkim utwory przedwojennych pieśniarzy warszawskich[4]. W roku 2012 wraz z pianistką Joanną Dudą założył duet J=J[5], oraz trio Pole, którego nazwę zmieniono na Polonka[4]. Dołączył do zespołu Baaba[6][7] oraz stworzył Młynarski Plays Młynarski. W latach 2000–2006 współtworzył formację 15 Minut Projekt[5]. Wraz z pianistą Marcinem Maseckim stworzył Jazz Band Młynarski-Masecki[4] odwołujący się do tradycyjnej przedwojennej muzyki warszawskiej[4]. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: WWO, Kayah, Gaba Kulka czy Gordon Haskell.

W latach 2018–2020 na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia w niedzielne popołudnia prowadził audycję „Dancing, salon, ulica”, w której przypominał sylwetki muzyków działających na terenie Polski, którzy największą popularność zyskali w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W programie można było usłyszeć również ich piosenki[8]. Z rozgłośnią rozstał się w kwietniu 2020[9]. W latach 2020–2022 był dziennikarzem Radia Nowy Świat, w którym co niedzielę nadawana była jego autorska audycja „Wesoła warszawska fala Janka Młynarskiego”, która tematyką nawiązywała do jego wcześniejszego programu emitowanego w Polskim Radiu[10][11][9].

W dniu 8 grudnia 2022 w studiu koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego odbył się pierwszy z serii jubileuszowych koncertów artysty z racji jego 25-lecia zawodowej kariery artystycznej. Na scenie oprócz Młynarskiego pojawili się: Joanna Nawojska, Roksana Kwaśnikowska, Mateusz Niwiński, Max Mucha, Eldar Tsalikov, Kapela Zdzisława Kwapińskiego, a także założone przez muzyka zespoły: Jazz Band Młynarski-Masecki, Młynarski Plays Młynarski i Warszawskie Combo Taneczne[12]. Widowisko zostało premierowo wyemitowane 26 grudnia tego samego roku na antenie Drugiego Programu Polskiego Radia[13].

W czerwcu 2023 ukazała się jego płyta z przedwojennymi piosenkami pt. Narkotyki. To pierwsze przedsięwzięcie płytowe w jego karierze, które sygnowane jest wyłącznie jego nazwiskiem, jako wokalisty[14]. Miesiąc później, w lipcu TVP2 i TVP Polonia wyemitowały kolejny koncert z cyklu Polskie biesiady, w którym wystąpił wraz ze swoim Warszawskim Combo Tanecznym. Wydarzenie to było poświęcone piosenkom związanym z Warszawą. Wraz z grupą zaśpiewał kilka przedwojennych piosenek, m.in.: Stachu! i Ballada o Felku Zdankiewiczu[15][16][17][18].

Dnia 7 kwietnia 2024 powrócił na antenę Trzeciego Programu Polskiego Radia jego popołudniowy program „Dancing, salon, ulica", który nadawany jest co niedzielę. Wydłużono jednak czas jego trwania z niemal jednej, do niespełna dwóch godzin[19][20].

W dniu 1 sierpnia 2024 poprowadził wieczorny koncert Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki odbywający się na Placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Był on transmitowany przez TVP1, TVP Polonia i Telewizję Trwam. Jak, co roku upamiętniał on wydarzenia związane z Powstaniem Warszawskim oraz tych, którzy walczyli w nim w obronie ojczyzny. Podczas tego koncertu wraz ze swoim zespołem Warszawskie Combo Taneczne wykonał kilka utworów, w tym m.in. Pierwszy Sierpnia - Dzień Krwawy[21][22].

Artysta wygłasza także prelekcje, na których przybliża historię muzyki folkowo-rozrywkowej, głównie z lat dwudziestych ubiegłego wieku. Podczas spotkań indywidualnie lub z Warszawskim Combo Tanecznym wykonuje także piosenki z tego okresu[23][24].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jan Młynarski jest synem piosenkarza i poety Wojciecha Młynarskiego oraz aktorki Adrianny Godlewskiej[7]. Ma dwie starsze siostry – dziennikarki Agatę Młynarską i Paulinę Młynarską-Moritz. Ma dwie córki: Helenę (ur. w roku 2010) oraz Różę (ur. w roku 2015)[4]. Jego żona jest dziennikarką[4].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz więcej w artykule 15 Minut Projekt, w sekcji Dyskografia.
 Zobacz więcej w artykule Warszawskie Combo Taneczne, w sekcji Dyskografia.
 Zobacz więcej w artykule Młynarski Plays Młynarski, w sekcji Dyskografia.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jan Emil Młynarski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2020-07-19] (pol.).
  2. ↑ a b c Jan Błaszczak: Moja Amerykańska Przygoda. dwutygodnik.com. [dostęp 2016-10-26]. (pol.).
  3. ↑ Muzyka rozrywkowa w międzywojennej Polsce [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-07-11].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Bohdan Gadomski, Salonowe burze Bohdana Gadomskiego: Zawsze szedłem swoją drogą. Rozmowa z Janem Młynarskim, perkusistą i śpiewakiem podwórkowym., „Angora”, 26 listopada 2017, ISSN 0867-8162.
  5. ↑ a b Wchodzisz w to? Sypnij groszem! Joanna Duda i Jan Emil Młynarski realizują debiutancki album. I Ty możesz mieć w nim swój udział!. jazzarium.pl. [dostęp 2016-10-26]. (pol.).
  6. ↑ Młynarski Plays Młynarski, czyli Wojciech Młynarski w nowej odsłonie. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)]. (pol.).
  7. ↑ a b Paweł Gawlik: Jan Młynarski: Jestem posłańcem Warszawy. warszawa.wyborcza.pl. [dostęp 2016-10-26]. (pol.).
  8. ↑ Jan Młynarski z nową audycją w Trójce! [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-07-11].
  9. ↑ a b Jan Młynarski odchodzi z Trójki Polskiego Radia. 'Trzeba być przyzwoitym i solidarnym’ [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  10. ↑ Wesoła Fala Janka Młynarskiego – Radio Nowy Świat [online] [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  11. ↑ Jan Młynarski zawiesza współpracę z Radiem Nowy Świat, do zespołu dołącza Weronika Wawrzkowicz-Nasternak [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  12. ↑ Bilety24 – „Warszawo, moja Warszawo”, czyli 25 lat pracy artystycznej Jana Emila Młynarskiego, Warszawa [online], bilety24.pl [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  13. ↑ Jan Emil Młynarski: jestem teraz silniejszy – Dwójka – polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2023-04-16] (pol.).
  14. ↑ a b Jan Emil Młynarski o „Narkotykach” i burzliwych latach 90. „Jestem odurzony piosenkami” [online], polityka.pl, 2023 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
  15. ↑ Miejski folklor, czyli muzyka warszawskich ulic [online], Culture.pl [dostęp 2023-07-03] (pol.).
  16. ↑ Ballada o Felku Zdankiewiczu – Stanisław Grzesiuk [online], Last.fm, 2 stycznia 2023 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
  17. ↑ Polskie biesiady: Warszawskie Combo Taneczne – programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  18. ↑ Polskie biesiady: Warszawskie Combo Taneczne – programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  19. ↑ Zmiany w radiowej Trójce. Program 3 Polskiego Radia na wiosnę [online], trojka.polskieradio.pl [dostęp 2024-04-07] (pol.).
  20. ↑ Nowa ramówka Trójki. Będą Kuźniar, Afrojax i Młynarski [online], www.wirtualnemedia.pl, 30 marca 2024 [dostęp 2024-04-07] (pol.).
  21. ↑ To on zastąpił Tomasza Wolnego w TVP. Jan Młynarski w ogniu krytyki [online], RMF FM [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  22. ↑ Trudno jest tu nie być. Koncert "Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki" przyciągnął tłumy [RELACJA] [online], kultura.onet.pl [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  23. ↑ Tym razem ragtime. „Dancing, salon, ulica” Jana Młynarskiego z kawiarni Nowy Świat Muzyki [online] [dostęp 2020-01-19] (pol.).
  24. ↑ Polskie biesiady: Warszawskie Combo Taneczne – programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2023-08-26] (pol.).
  25. ↑ WWO – We Własnej Osobie. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  26. ↑ Kayah – MTV Unplugged. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  27. ↑ Gordon Haskell Hionides – One Day Soon. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  28. ↑ Bel Air – Monday Dream. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  29. ↑ Pole – Radom. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  30. ↑ Baaba – EasterChristmas. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  31. ↑ J=J – Love. discogs.com. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
  32. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nagroda im. Stefanii Światłowskiej, reytan.edu.pl [dostęp 2023-11-26].
Laureaci Nagrody im. Stefanii Światłowskiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Młynarski&oldid=75041614”