Przejdź do zawartości

Jan Garbowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Garbowski
Ilustracja
pułkownik lekarz pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1888
Kostrowicze, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1919–1940

Siły zbrojne

Armia Polska we Francji
Wojsko Polskie

Jednostki

Centrum Wyszkolenia Sanitarnego

Stanowiska

dyrektor nauk Szkoły Podchorążych Sanitarnych
komendant Szpitala Szkolnego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja)

Jan Garbowski (ur. 22 kwietnia 1888[1] w Kostrowiczach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – doktor medycyny, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Wandy z Kraszewskich, rodziny ziemiańskiej. W 1914 roku, po ukończeniu Sorbony, uzyskał dyplom lekarza.

W czasie I wojny światowej wstąpił do Armii Polskiej we Francji. Był lekarzem 42 pułku piechoty. 24 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w korpusie lekarskim, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta szpitala polowego nr 601, a jego oddziałem macierzystym była kompania zapasowa sanitarna nr 3[2].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 34. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1923 roku pełnił służbę w Departamencie VIII Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 1 batalionu sanitarnego w Warszawie[3]. 2 listopada 1923 roku został przydzielony do 1 baonu sanitarnego z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze hospitanta[4]. W 1924 roku, po ukończeniu kursu, został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego w Warszawie[5]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W styczniu 1925 roku został przeniesiony z 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie do Oddziału IV SG na stanowisko referenta[6]. Następnie był lekarzem 27 pułku artylerii polowej.

W 1928 roku pełnił służbę w Szkole Podchorążych Sanitarnych na stanowisku dyrektora nauk[7], a następnie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie[8]. Do stopnia pułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. W kwietniu 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie[9]. Obowiązki komendanta szpitala pełnił do września 1939 roku.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[10], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[11].

31 lipca 1924 roku w Warszawie Jan de Garbowo Garbowski zawarł związek małżeński z urzędniczką Departamentu VIII MSWojsk. Zofią Smoleńską córką śp. Romana i Haliny z Humięckich, obywateli ziemskich ze Smolina[12].

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. s. 61 sprostowano datę urodzenia z 23 kwietnia 1888 roku na 22 kwietnia 1888 roku.
  2. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 441, 624.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 24, 1124, 1199.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 733.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 11, 1018, 1080.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 stycznia 1925 roku, s. 14.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 710, 726.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 322, 826.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 151.
  10. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 126.
  11. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  12. Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 220, s. 5, 1924-08-12. Warszawa. 
  13. M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.
  14. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 1 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  15. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  16. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i administracji służby zdrowia w wojsku”.
  19. M.P. z 1939 r. nr 71, poz. 153 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]