Jan Baranowski (naukowiec)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: astronomia | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Uczelnia |
warszawskie Obserwatorium Astronomiczne |
Okres zatrudn. |
1825-1869 |
Dyrektor Obserwatorium Astronomicznego | |
Odznaczenia | |
Jan Baranowski (ur. 26 grudnia 1800 w Sławkowie, zm. 8 listopada 1879 w Lublinie) – astronom, przyrodnik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim, a ukończył 12 lipca 1825 roku na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Od roku 1825 adiunkt, następnie w latach 1848–1869 dyrektor warszawskiego Obserwatorium Astronomicznego. Równolegle w latach 1862–1869 był profesorem Szkoły Głównej w Warszawie[potrzebny przypis], a pod koniec jej istnienia także dziekanem Wydziału Matematyczo-Fizycznego[2].
W 1833 roku obliczył orbitę komety Biela.
Od 1843 pracował nad wydaniem po łacinie i w języku polskim De revolutionibus oraz innych pism Mikołaja Kopernika, zrealizowanym w 1854. Było to pierwszy przekład tego tytułu na język nowożytny, zawierająca także przedmowę Kopernika, której nie mają wydania norymberskie (dzięki wykorzystaniu egzemplarzy dzieła Kopernika z praskiej biblioteki Nositzów). W jednym tomie opublikowano prócz niego również Narrato Prima Jerzego Joachima Retyka, korespondencję oraz drobne pisma Kopernika.
Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.[3]
Obserwował całkowite zaćmienie Słońca w Warszawie 28 lipca 1851 i zmierzył czas jego trwania[4]. W latach 1857–1861 wydawał „Kalendarz Obserwatorium Astronomicznego Warszawskiego”, w którym zamieszczał obserwacje fenologiczne.
Od roku 1869 jako emeryt zamieszkał u Walentego Baranowskiego, swego brata biskupa w Lublinie.
Odznaczony Orderem św. Stanisława II klasy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eugeniusz Rybka, Przemysław Rybka, Historia astronomii w Polsce, t. II, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1983, s. 120, ISBN 83-04-01478-5 .
- ↑ Michał Kamieński, Zarys dziejów Obserwatorium Warszawskiego 1815–1945, „Studia i Materiały z Dziejów Nauki Polskiej”, Seria C (zeszyt 2), 1959, s. 69-116, ISSN 0023-589X .
- ↑ "Encyklopedia Powszechna", tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.
- ↑ Baranowski Jan - astronom, [w:] Archiwum Państwowe w Warszawie; Zbiór Korotyńskich [online], Narodowe Archiwum Cyfrowe, skan 4 [dostęp 2024-08-10] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Dikstein i Jan Gadomski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 280–281. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prace Jana Baranowskiego dostępne w Sieci (Katalog HINT)
- Publikacje Jana Baranowskiego w serwisie Polona.pl
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Sławkowie
- Ludzie związani z Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego
- Pochowani na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)
- Polscy astronomowie XIX wieku
- Polscy encyklopedyści
- Polscy kopernikolodzy
- Urodzeni w 1800
- Wykładowcy Szkoły Głównej Warszawskiej
- Zmarli w 1879