Przejdź do zawartości

Jan (Renneteau)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan
Jean Pierre Renneteau
Metropolita dubniński
ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1942
Bordeaux

Arcybiskup Chariupolis
Okres sprawowania

2016–2019

Metropolita dubniński
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Arcybiskupstwo Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej

Śluby zakonne

do 2009

Diakonat

1974

Prezbiterat

1974

Nominacja biskupia

13 lutego 2015

Chirotonia biskupia

15 marca 2015

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 marca 2015

Miejscowość

Chambésy

Miejsce

Cerkiew św. Pawła

Konsekrator

Jeremiasz (Kaligiorgis)

Współkonsekratorzy

Hiob (Getcha), Makary (Pawlidis)

Jan, imię świeckie Jean Pierre Renneteau (ur. 13 listopada 1942 w Bordeaux[1]) – francuski biskup prawosławny służący początkowo w jurysdykcji Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, zaś od 2019 r. w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, zwierzchnik Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Instytutu św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu[3], był uczniem duchowym archimandryty Sofroniusza (Sacharowa)[4]. W 1974 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa syrakuskiego Jerzego, po czym został skierowany jako proboszcz do francuskojęzycznej[4], utworzonej krótko wcześniej parafii św. Katarzyny w Chambésy w Szwajcarii[5]. Najpóźniej w 2009 otrzymał godność archimandryty[5].

Obowiązki proboszcza wykonywał do 2015, gdy został nominowany na biskupa pomocniczego Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich z tytułem biskupa Chariupolis[3]. Przez wiele lat prowadził również program telewizyjny „Orthodoxie” (fr. prawosławie) na kanale France 2[4].

Jego chirotonia biskupia odbyła się 15 marca 2015 w cerkwi św. Pawła w Chambésy pod przewodnictwem metropolity szwajcarskiego Jeremiasza, któremu asystowali biskup Telmessos Hiob i biskup Lampsakos Makary[6]. W listopadzie tego samego roku został locum tenens egzarchatu w związku z odsunięciem z urzędu jego zwierzchnika, arcybiskupa Telmessos Hioba[7]. W kwietniu 2016 r. Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego nadał mu godność arcybiskupią i mianował egzarchą patriarszym dla parafii rosyjskich w Europie Zachodniej[8]. Jego intronizacja na urząd miała miejsce w tym samym roku[9].

27 listopada 2018 r. Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego zlikwidował Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich, co według przedstawicieli struktury stało się wbrew ich woli i bez konsultacji z nimi[10]. Już następnego dnia stojący na czele egzarchatu arcybiskup Jan oznajmił, iż nie zamierza podporządkować się decyzji synodu i będzie nadal kierować strukturą w jej dotychczasowym kształcie[11]. 1 września 2019 r. Patriarchat Konstantynopolitański potwierdził swoje wcześniejsze decyzje dotyczące egzarchatu, podporządkowując parafie rosyjskie metropolicie galijskiemu[12]. 7 września w Paryżu odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie duchowieństwa i świeckich, które miało rozważyć możliwość powrotu parafii egzarchatu w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Decyzja ta zyskała poparcie większości obecnych, ale nie większość 2/3 głosów, konieczną do podejmowania takich decyzji[13]. 14 września kierujący egzarchatem arcybiskup Jan ogłosił przejście w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego w imieniu własnym i całej podległej struktury[14]. Tego samego dnia Święty Synod Patriarchatu Moskiewskiego przyjął tę prośbę, nadał hierarsze tytuł arcybiskupa dubnińskiego i prawo dalszej kontroli nad parafiami, które faktycznie będą chciały zmiany jurysdykcji[15]. W październiku 2019 r. postanowieniem Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego utworzono Arcybiskupstwo Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, w skład którego weszły placówki duszpasterskie uznające zwierzchnictwo arcybiskupa Jana[16].

3 listopada 2019 r. hierarcha – już jako ordynariusz nowo powołanej administratury – otrzymał godność metropolity[17].

W marcu 2022 r. metropolita Jan wezwał patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, by ten zrobił wszystko w celu przerwania agresji Rosji na Ukrainę. Publicznie nie zgodził się również z treścią kazania Cyryla, w której patriarcha usprawiedliwiał rosyjską inwazję[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Archevêché des églises russes en Europe occidentale – Archevêque Jean de Charioupolis [online], exarchat.eu [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-19].
  2. Иоанн, митрополит Дубнинский (Реннето Жан-Пьер). patriarchia.ru. [dostęp 2019-11-04]. (ros.).
  3. a b Избран викарный епископ Экзархата [online], cathedrale-orthodoxe.com [dostęp 2016-01-13].
  4. a b c L’Archimandrite Jean Renneteau élu évêque de Charioupolis [online], exarchat.org [dostęp 2016-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  5. a b Nouvelles [online], dioceseorthodoxe.org [dostęp 2016-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-13].
  6. Ordination épiscopale de l’évêque Jean de Charioupolis [online], exarchat.eu [dostęp 2016-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-16].
  7. Протоиерей Сергий Модель: Будущее «Парижской» архиепископии неопределенно [online], pravmir.ru [dostęp 2016-01-13].
  8. Епископ Иоанн (Ренето) избран главой Архиепископии русских православных церквей в Западной Европе, „Церковно-Научный Центр «Православная Энциклопедия»” [dostęp 2018-11-28] (ros.).
  9. Archevêché des églises russes en Europe occidentale – Intronisation de l’Exarque patriarcal des paroisses orthodoxes de tradition russe en Europe Occidentale [online], exarchat.eu [dostęp 2018-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-05].
  10. Archevêché des églises russes en Europe occidentale – Communiqué du Bureau de l’Administration Diocésaine du 28 novembre 2018. exarchat.eu. [dostęp 2020-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-22)].
  11. Русская архиепископия Константинопольского Патриархата игнорирует синодальное решение о своем роспуске, „Церковно-Научный Центр «Православная Энциклопедия»” [dostęp 2020-04-22] (ros.).
  12. About the situation in the former Exarchate of Russian Orthodox parishes in Western Europe ⋆ Orthodoxie.com [online], Orthodoxie.com, 9 września 2019 [dostęp 2019-09-13] (ang.).
  13. Communiqué of the Diocesan Administration of September 10, 2019 ⋆ Orthodoxie.com [online], Orthodoxie.com, 11 września 2019 [dostęp 2019-09-13] (ang.).
  14. Archevêché des églises russes en Europe occidentale – Communiqué du Bureau de l’Archevêque du 14 septembre 2019 [online], exarchat.eu [dostęp 2019-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14].
  15. ЖУРНАЛ Священного Синода от 14 сентября 2019 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2019-09-14] (ros.).
  16. Священный Синод принял в состав Русской Православной Церкви Архиепископию западноевропейских приходов русской традиции. patriarchia.ru, 7 października 2019. [dostęp 2020-04-23]. (ros.).
  17. За Литургией в Храме Христа Спасителя Святейший Патриарх Кирилл вручил архиепископу Дубнинскому Иоанну грамоту о восстановлении единства Архиепископии западноевропейских приходов русской традиции с Русской Православной Церковью. patriarchia.ru, 3 listopada 2019. [dostęp 2019-11-03]. (ros.).
  18. «Возвысьте голос против чудовищной войны»: митрополит РПЦ в Париже обратился к патриарху Кириллу [online], RFI, 14 marca 2022 [dostęp 2022-10-19] (ros.).