Przejdź do zawartości

Jan, proboszcz wyszehradzki (zm. 1370)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan (ur. ok. 1345; zm. 1370) – proboszcz wyszehradzki.

Jan był nieślubnym synem Jana Henryka Luksemburskiego i nieznanej z imienia matki. Został przeznaczony do kariery duchownej. Niezbędną w tej sytuacji dyspensę na prośbę Jana Henryka Luksemburskiego wystawił 2 grudnia 1357 i 26 lipca 1358 papież Innocenty VI. Jan studiował na uniwersytecie. Otrzymał kanonie w kapitułach w Brnie i Ołomuńcu. W 1368 został proboszczem wyszehradzkim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mezník J., Lucemburskà Morava 1310-1423, Praha 1999, s. 167, 194, 458.
  • Štěpán V., Moravský markrabě Jošt (1354-1411), Brno 2002, s. 19, 128.