Jamkóweczka cytrynowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
jamkóweczka pasożytnicza |
| Nazwa systematyczna | |
| Flaviporus citrinellus (Niemelä & Ryvarden) Ginns Mycotaxon 21: 326 (1984) | |
Jamkóweczka cytrynowa (Flaviporus citrinellus (Niemelä & Ryvarden) Ginns) – gatunek grzybów należący do rodziny ząbkowcowatych (Steccherinaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Antrodiella, Steccherinaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1983 r. Tuomo Niemelä i Leif Ryvarden, nadając mu nazwę Antrodiella citrinella. W 1984 r. James Herbert Ginns przeniósł go do rodzaju Flaviporus[1].
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. (dla synonimu Antrodiella citrinella)[2]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Poliporoidalny, jednoroczny, rozpostarty lub bardzo wąsko odgięty, przyrośnięty, 2–7 × 1–2 cm, w stanie świeżym elastyczny i twardy, w stanie suchym korkowaty. Kapelusz, gdy występuje, wystaje do 2 mm, jego górna powierzchnia jest matowa, aksamitna, słomkowa, brzeg ostro ograniczony. Powierzchnia porów blada do jasno cytrynowożółtej, w stanie suchym nieco blednąca. Pory okrągłe, kilka lekko wydłużonych, 3–4 (5) na mm. Ściany porów drobno ząbkowane. Kontekst twardo-włóknisty, biały do słomkowego, o grubości 0,5 mm, warstwa rurek o grubości 1 mm, tego samego koloru co kontekst[3].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy dimityczny. Strzępki generatywne ze sprzążkami, o szerokości 2–4 μm. Dominują strzępki szkieletowe grubościenne lub lite, bez przegród, o szerokości 2–5 μm i z wyraźnym światłem w odczynniku Melzera. W hymenium brak cystyd i innych płonnych elementów. Podstawki 10–12 × 4–5 μm, maczugowate, z czterema sterygmami i sprzążkami bazalnymi. Bazydiospory 3–3,5 × 2–2,5 μm, szkliste, prawie kuliste, gładkie, cienkościenne, w odczynniku Melzera nieamyloidalne, z dużą gutulą[3].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Podano stanowiska głównie w Europie, poza nią nieliczne w Ameryce Północnej i Azji[4]. W Polsce do 2003 r. podano dwa stanowiska: w Babiogórskim i Świętokrzyskim Parku Narodowym[2], w późniejszych latach podano wiele nowych stanowisk[5].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Podano jego stanowiska na świerkach i jodłach, często na owocnikach lub w pobliżu owocników pniarka obrzeżonego (Fomitopsis pinicola), jeden raz na owocniku hubiaka pospolitego (Fomes fomentarius) rosnącym na brzozie. Preferuje wilgotne, bagienne miejsca w zacienionych lasach świerkowych[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2024-11-03] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 59, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c L. Ryvarden, R.L. Gilbertson, European polypores. Part 1, „Synopsis Fungorum”, 6, Mycobank, 1993, s. 1–387 [dostęp 2024-10-30] (ang.).
- ↑ Mapa występowania Flaviporus citrinellus na świecie [online], gbif.org [dostęp 2024-11-03].
- ↑ Stanowiska Antrodiella citrinella w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-11-03].