Jakunówko
Na mapach: 
54°09′21″N 21°58′52″E/54,155833 21,981111
54°09′21″N 21°58′52″E/54,155833 21,981111| wieś | |
 Głaz narzutowy „Diabelski kamień” - dawny ołtarz ofiarny Galindów. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
142[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
187[3] |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
11-610[4] |
| Tablice rejestracyjne |
NWE |
| SIMC |
0765174 |
Położenie na mapie gminy Pozezdrze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego  | |
| 54°09′21″N 21°58′52″E/54,155833 21,981111[1]
| |
Jakunówko (niem. Jakunowken, 1938–1945 Jakunen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Pozezdrze.
Częścią wsi Jakunówko jest Jakunowska Góra, do wsi należy też leśniczówka Wilkus[5] oraz leśniczówka Lipowa Góra.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Najbliższe jezioro to położona na zachód od wsi Krzywa Kuta[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43466
- ↑ Wieś Jakunówko w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-09-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Kod pocztowy Jakunówko •• Wyszukiwarka, kody pocztowe, ulice, mapa [online], www.kodypocztowe.info [dostęp 2019-09-11].
- ↑ PRNG - nazwy miejscowości
- ↑ Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1999 (Przewodniki wędkarskie; 6), ISBN 83-87506-16-8, OCLC 749533945.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jakunówko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 385.