Jacek Męcina
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 września 1968 |
Profesor nauk społecznych | |
Specjalność: polityka społeczna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1999 |
Habilitacja |
2011 |
Profesura |
20 stycznia 2021 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
Prof. dr hab. Jacek Piotr Męcina (ur. 9 września 1968 w Skierniewicach[1]) – profesor nauk społecznych, polski prawnik i politolog, zajmujący się zagadnieniami z zakresu prawa pracy, układów zbiorowych pracy, rynku pracy i ubezpieczeń. Pasje naukowe i badawcze łączy ze służbą publiczną - w 2005 podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy, w latach 2012–2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, członek Rady Dialogu Społecznego i przewodniczący Zespołu Problemowego ds. prawa pracy, członek Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej Polskiej Akademii Nauk, wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Ceniony ekspert prawa pracy, badacz rynku pracy i rynku wynagrodzeń, specjalizuje się w negocjacjach zbiorowych i mediacji w sporach zbiorowych, komentator i analityk gospodarczy i społeczny w obszarze rynku pracy i zatrudnienia. Doradza wielu instytucjom publicznym i prywatnym.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1993) oraz na Wydziale Prawa i Administracji tego uniwersytetu (1996)[2]. Pracę doktorską zatytułowaną Przeciwdziałanie bezrobociu absolwentów w latach 1990–1997 na przykładzie rynku pracy woj. płockiego obronił w 1999 roku. W 2011 na podstawie rozprawy Wpływ dialogu społecznego na kształtowanie stosunków pracy w III Rzeczypospolitej uzyskał na UW stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce[3]. W 1993 podjął pracę jako pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, w 1999 stanowisko adiunkta w Instytucie Polityki Społecznej UW, a w 2013 r otrzymał tytuł profesora uczelni w Katedrze Ustroju Pracy i Rynku Pracy na UW[4]. W 2021 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych[5]. Pełnomocnik ds. współpracy z otoczeniem biznesowym rozwija na Uniwersytecie Warszawskim współpracę naukową z firmami i instytucjami w ramach Rady Interesariuszy WNPiSM UW.
W latach 1997–2000 był wicedyrektorem Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, w latach 2016 – 2019 Dyrektorem Instytutu Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Był stypendystą programu TEMPUS w Kolonii. W latach 2001–2002 jako stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta pracował naukowo na Wolnym Uniwersytecie Berlina, gdzie prowadził badania międzynarodowe nad przemianami świata pracy i nowymi zjawiskami na rynku pracy. Współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi w Europie, USA i Japonii, a także Międzynarodową Organizacją Pracy, Europejskim Komitetem Ekonomiczno – Społecznym i Komisją Europejską. Swoje pasje badawcze łączył z doradztwem dla polskiego biznesu, będąc w latach 2000–2004 dyrektorem Departamentu Stosunków Pracy i Dialogu społecznego Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, a od 2006 roku Doradcą Zarządu Konfederacji Lewiatan. W latach 2007 – 2010 prowadził w Zespole badawczym analizy przemian świata pracy i warunków pracy oraz warunki rozwoju przedsiębiorczości w Polsce, Był współautorem pierwszego Programu Pomocy Antykryzysowej dla Przedsiębiorców w latach 2010 i 2013. W 2005 w drugim rządzie Marka Belki pełnił funkcję wiceministra gospodarki i pracy, odpowiedzialnego za problematykę prawa pracy i zbiorowych stosunków pracy, rynku pracy i dialogu społecznego. W 2006 został doradcą zarządu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, członkiem Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych, przewodniczącym zespołu Komisji Trójstronnej do spraw Prawa Pracy i Układów Zbiorowych Pracy. Został także członkiem rady programowejKonkursu „Lider Zarządzania Zasobami Ludzkimi” i dwumiesięcznika „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, a także mediatorem w sporach zbiorowych. Jest uznanym specjalistą w obszarze zarządzania relacjami zbiorowymi i industial relations oraz negocjacji zbiorowych na szczeblu krajowym, branżowym i zakładowym. Prof. Jacek Męcina 18 kwietnia 2012 objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w drugim rządzie Donalda Tuska. Został też przedstawicielem resortu w Komisji Nadzoru Finansowego w latach 2012-2015. Odpowiadał za obszar pracy i polityki rodzinnej, przygotował m.in. reformę publicznych służb zatrudnienia i rynku pracy oraz reformę czasu pracy. Promował w swojej działalności rozwój partnerstwa publiczno – społecznego oraz partnerstwa publiczno – prywatnego na rynku pracy, przygotowywał reformę dialogu społecznego, proponując nową ustawę o Radzie Dialogu Społecznego wynegocjowaną przez Rząd RP z partnerami społecznymi. We wrześniu 2015 odszedł ze stanowiska Sekretarza Stanu w MPiPS, a w październiku tego samego roku z ramienia Konfederacji Lewiatan został członkiem nowo powstałej Rady Dialogu Społecznego i szefem Zespołu ds. Budżetu Wynagrodzeń i Świadczeń Socjalnych.
Otrzymał wiele nagród i wyróżnień w rankingu najbardziej wpływowych prawników DGP, wyróżnienie BONA LEX przyznaną przez DGP za reformę publicznych służb zatrudnienia w 2014 roku, nagrody Rektora Uniwersytetu Warszawskiego i nagroda zbiorowa Rektora SGH. Pełnił też funkcje w radach nadzorczych instytucji publicznych i firm, m.in. w latach 2017-2019 w Radzie nadzorczej PFRON, w latach 2016 – 2020 i obecnie, w Towarzystwie Ubezpieczeń Wzajemnych DAS S.A., od maja 2024 w PZU Zdrowie S.A.
Publikacje i badania
[edytuj | edytuj kod]Prof. Jacek Męcina jest autorem ponad 140 książek, artykułów i opracowań z zakresu prawa pracy, stosunków pracy, dialogu społecznego oraz problematyki polityki zatrudnienia i rynku pracy oraz ubezpieczeń. Kluczowe publikacje książkowe:
- Working Poles and the Crisis of Fordizm, współautor (Scholar 2007),
- Wpływ dialogu społecznego na kształtowanie stosunków pracy w III RP (ASPRA 2009),
- Rzemieślnicy i Biznesmeni, współautor (Scholar 2012),
- Niewykorzystane zasoby. Nowa polityka rynku pracy (ASPRA 2012),
- Social Dialogue in face of Changes on the labour market in Poland. From Crisis to Breakthrough (ILO 2017), wyróżnionej w 2018 roku przez PAN,
- Od robotyzacji i automatyzacji do sztucznej inteligencji – wpływ na gospodarkę i rynek pracy (Scholar 2023).
- Współredaktor podręcznika “Polityka Społeczna” i kilku komentarzy z zakresu prawa pracy.
Współpracuje z wieloma ośrodkami akademickimi w UE, USA, Japonii, Chinach i w Polsce. W ostatnich latach realizował badania nad bilansem i efektami integracji Polski z UE w obszarze wynagrodzeń (2022), wpływem transformacji technologicznej tj. robotyzacji i automatyzacji na gospodarkę i rynek pracy (2022) opiniami młodych pracowników i studentów nt. oczekiwanych warunków pracy, wynagrodzenia i benefitów (2023).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ Sekretarz Stanu Jacek Męcina. mpips.gov.pl. [dostęp 2012-05-05].
- ↑ Uchwały: listopad 2011. uw.edu.pl. [dostęp 2012-05-05].
- ↑ Dr hab. Jacek Piotr Męcina, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-02-15] .
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 183
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Męcina Jacek. WNPiSM UW. [dostęp 2020-06-18].
- Absolwenci Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Komisji Nadzoru Finansowego
- Polscy specjaliści prawa pracy
- Polscy politolodzy
- Pracownicy Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych
- Wiceministrowie pracy i polityki społecznej III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Skierniewicach
- Urodzeni w 1968