Przejdź do zawartości

Jacek Męcina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Męcina
ilustracja
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

9 września 1968
Skierniewice

Profesor nauk społecznych
Specjalność: polityka społeczna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1999

Habilitacja

2011

Profesura

20 stycznia 2021

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Prof. dr hab. Jacek Piotr Męcina (ur. 9 września 1968 w Skierniewicach[1]) – profesor nauk społecznych, polski prawnik i politolog, zajmujący się zagadnieniami z zakresu prawa pracy, układów zbiorowych pracy, rynku pracy i ubezpieczeń. Pasje naukowe i badawcze łączy ze służbą publiczną - w 2005 podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy, w latach 2012–2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, członek Rady Dialogu Społecznego i przewodniczący Zespołu Problemowego ds. prawa pracy, członek Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej Polskiej Akademii Nauk, wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Ceniony ekspert prawa pracy, badacz rynku pracy i rynku wynagrodzeń, specjalizuje się w negocjacjach zbiorowych i mediacji w sporach zbiorowych, komentator i analityk gospodarczy i społeczny w obszarze rynku pracy i zatrudnienia. Doradza wielu instytucjom publicznym i prywatnym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1993) oraz na Wydziale Prawa i Administracji tego uniwersytetu (1996)[2]. Pracę doktorską zatytułowaną Przeciwdziałanie bezrobociu absolwentów w latach 1990–1997 na przykładzie rynku pracy woj. płockiego obronił w 1999 roku. W 2011 na podstawie rozprawy Wpływ dialogu społecznego na kształtowanie stosunków pracy w III Rzeczypospolitej uzyskał na UW stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce[3]. W 1993 podjął pracę jako pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, w 1999 stanowisko adiunkta w Instytucie Polityki Społecznej UW, a w 2013 r otrzymał tytuł profesora uczelni w Katedrze Ustroju Pracy i Rynku Pracy na UW[4]. W 2021 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych[5]. Pełnomocnik ds. współpracy z otoczeniem biznesowym rozwija na Uniwersytecie Warszawskim współpracę naukową z firmami i instytucjami w ramach Rady Interesariuszy WNPiSM UW.

W latach 1997–2000 był wicedyrektorem Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych, w latach 2016 – 2019 Dyrektorem Instytutu Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Był stypendystą programu TEMPUS  w Kolonii. W latach 2001–2002 jako stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta pracował naukowo na Wolnym Uniwersytecie Berlina, gdzie prowadził badania międzynarodowe nad przemianami świata pracy i nowymi zjawiskami na rynku pracy. Współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi w Europie, USA i Japonii, a także Międzynarodową Organizacją Pracy, Europejskim Komitetem Ekonomiczno – Społecznym i Komisją Europejską. Swoje pasje badawcze łączył z doradztwem dla polskiego biznesu, będąc w latach 2000–2004 dyrektorem Departamentu Stosunków Pracy i Dialogu społecznego Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, a od 2006 roku Doradcą Zarządu Konfederacji Lewiatan. W latach 2007 – 2010 prowadził w Zespole badawczym analizy przemian świata pracy i warunków pracy oraz warunki rozwoju przedsiębiorczości w Polsce, Był współautorem pierwszego Programu Pomocy Antykryzysowej dla Przedsiębiorców w latach 2010 i 2013. W 2005 w drugim rządzie Marka Belki pełnił funkcję wiceministra gospodarki i pracy, odpowiedzialnego za problematykę prawa pracy i zbiorowych stosunków pracy, rynku pracy i dialogu społecznego. W 2006 został doradcą zarządu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, członkiem Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych, przewodniczącym zespołu Komisji Trójstronnej do spraw Prawa Pracy i Układów Zbiorowych Pracy. Został także członkiem rady programowejKonkursu „Lider Zarządzania Zasobami Ludzkimi” i dwumiesięcznika „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, a także mediatorem w sporach zbiorowych. Jest uznanym specjalistą w obszarze zarządzania relacjami zbiorowymi i industial relations oraz negocjacji zbiorowych na szczeblu krajowym, branżowym i zakładowym. Prof. Jacek Męcina 18 kwietnia 2012 objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w drugim rządzie Donalda Tuska. Został też przedstawicielem resortu w Komisji Nadzoru Finansowego w latach 2012-2015. Odpowiadał za obszar pracy i polityki rodzinnej, przygotował m.in. reformę publicznych służb zatrudnienia i rynku pracy oraz reformę czasu pracy. Promował w swojej działalności rozwój partnerstwa publiczno – społecznego oraz partnerstwa publiczno – prywatnego na rynku pracy, przygotowywał reformę dialogu społecznego, proponując nową ustawę o Radzie Dialogu Społecznego wynegocjowaną przez Rząd RP z partnerami społecznymi. We wrześniu 2015 odszedł ze stanowiska Sekretarza Stanu w MPiPS, a w październiku tego samego roku z ramienia Konfederacji Lewiatan został członkiem nowo powstałej Rady Dialogu Społecznego i szefem Zespołu ds. Budżetu Wynagrodzeń i Świadczeń Socjalnych.

Otrzymał wiele nagród i wyróżnień w rankingu najbardziej wpływowych prawników DGP, wyróżnienie BONA LEX przyznaną przez DGP za reformę publicznych służb zatrudnienia w 2014 roku, nagrody Rektora Uniwersytetu Warszawskiego i nagroda zbiorowa Rektora SGH. Pełnił też funkcje w radach nadzorczych instytucji publicznych i firm, m.in. w latach 2017-2019 w Radzie nadzorczej PFRON, w latach 2016 – 2020 i obecnie, w Towarzystwie Ubezpieczeń Wzajemnych DAS S.A., od maja 2024 w PZU Zdrowie S.A.

Publikacje i badania

[edytuj | edytuj kod]

Prof. Jacek Męcina jest autorem ponad 140 książek, artykułów i opracowań z zakresu prawa pracy, stosunków pracy, dialogu społecznego oraz problematyki polityki zatrudnienia i rynku pracy oraz ubezpieczeń. Kluczowe publikacje książkowe:

  • Working Poles and the Crisis of Fordizm, współautor (Scholar 2007),
  • Wpływ dialogu społecznego na kształtowanie stosunków pracy w III RP (ASPRA 2009),
  • Rzemieślnicy i Biznesmeni, współautor (Scholar 2012),
  • Niewykorzystane zasoby. Nowa polityka rynku pracy (ASPRA 2012),
  • Social Dialogue in face of Changes on the labour market in Poland. From Crisis to Breakthrough (ILO 2017), wyróżnionej w 2018 roku przez PAN,
  • Od robotyzacji i automatyzacji do sztucznej inteligencji – wpływ na gospodarkę i rynek pracy (Scholar 2023).
  • Współredaktor podręcznika “Polityka Społeczna” i kilku komentarzy z zakresu prawa pracy.

Współpracuje z wieloma ośrodkami akademickimi w UE, USA, Japonii, Chinach i w Polsce. W ostatnich latach realizował badania nad bilansem i efektami integracji Polski z UE w obszarze wynagrodzeń (2022), wpływem transformacji technologicznej tj. robotyzacji i automatyzacji na gospodarkę i rynek pracy (2022) opiniami młodych pracowników i studentów nt. oczekiwanych warunków pracy, wynagrodzenia i benefitów (2023).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  2. Sekretarz Stanu Jacek Męcina. mpips.gov.pl. [dostęp 2012-05-05].
  3. Uchwały: listopad 2011. uw.edu.pl. [dostęp 2012-05-05].
  4. Dr hab. Jacek Piotr Męcina, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-02-15].
  5. M.P. z 2021 r. poz. 183

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]