Języki Filipin
| Występowanie | |
.png)
| |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
Języki Filipin – silnie zróżnicowane języki używane na terytorium Filipin. Szacuje się, że w tym zróżnicowanym etnolingwistycznie kraju występuje 90–150 języków, często wzajemnie niezrozumiałych. Trudności w ustaleniu dokładnej liczby języków wynikają z nieostrej różnicy między dialektem a odrębnym językiem[1].
Funkcję języka urzędowego kraju pełni tagalski, oficjalnie zwany filipińskim[2], ze standardem literackim na bazie alfabetu łacińskiego[3]. Szacuje się, że językiem tym włada ponad 90% mieszkańców Filipin, przy czym służy on zarówno jako język ojczysty, jak i język drugi[4]. W stosunkowo powszechnym użyciu jest także język angielski, który funkcjonuje jako drugi język urzędowy[5].
Prawie wszystkie języki archipelagu należą do wielkiej rodziny austronezyjskiej[6], która swoim zasięgiem obejmuje dużą część wysp Oceanii i Azji Południowo-Wschodniej[7]. Większość z nich ma charakter ściśle lokalny, a 80% społeczeństwa jako językiem ojczystym posługuje się jednym z jedenastu najbardziej rozprzestrzenionych języków archipelagu – tagalskim, cebuańskim, ilokano, hiligaynon, bikolskim, waray-waray, kapampangan, pangasinan, maguindanao, maranao, tausug. Dodatkowo języki te pełnią funkcję lingua franca, aczkolwiek w różnym zakresie[6]. Najbardziej znaczące spośród języków Filipin mają rozwinięte piśmiennictwo i są wykorzystywane w środkach masowego przekazu[8].
Do nieaustronezyjskich języków Filipin należą: angielski, chiński (w tym kantoński) oraz hiszpański (dawny język urzędowy) i chavacano[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 410.
- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 413.
- ↑ Majewicz 1989 ↓, s. 81.
- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 412.
- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 614–615.
- ↑ a b c Genzor 2015 ↓, s. 615.
- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 395.
- ↑ Genzor 2015 ↓, s. 411.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jozef Genzor, Jazyky sveta: história a súčasnosť, wyd. 1, Bratislava: Lingea, 2015, ISBN 978-80-8145-114-0, OCLC 950004358 (słow.).
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Philippines, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2022-07-18] (ang.).