Przejdź do zawartości

Język ewenkijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Эвэды̄ турэ̄н
Obszar

Chiny, Rosja

Liczba mówiących

11 tys. (2007, Chiny)[1]

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 7 wypierany
Kody języka
ISO 639-3 evn
IETF evn
Glottolog even1259
Ethnologue evn
GOST 7.75–97 эвк 825
WALS eve
SIL evn
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka ewenkijskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ewenkijski (Эвэды̄ турэ̄н) − język tunguski ludu Ewenków. Rozprzestrzeniony we wschodniej Syberii – od Jeniseju do Sachalinu. W Chinach posługuje się nim ok. 11 tys. osób (2007)[1]. Razem z językiem eweńskim i językiem mandżurskim zalicza się do grupy języków tungusko-mandżurskich. Ma wiele gwar i dialektów (m.in. „chakające", „siekające" i „szekające"), a podstawę języka literackiego tworzy dialekt południowy. W języku ewenkijskim występuje harmonia samogłosek. Zalicza się do języków aglutynacyjnych. Dysponuje skomplikowanym systemem przypadków, osobowych form czasownika i imiesłowów. Zawiera liczne zapożyczenia z języka jakuckiego i buriackiego.

Pismo oparte na alfabecie łacińskim funkcjonowało od 1931 roku. Od 1937 roku stosuje się system zapisu oparty na cyrylicy.

Alfabet

[edytuj | edytuj kod]
А а Б б В в Г г Д д Е е Ё ё Ж ж З з И и Й й К к
Л л М м Н н Ӈ ӈ О о П п Р р С с Т т У у Ф ф Х х
Ц ц Ч ч Ш ш Щ щ Ъ ъ Ы ы Ь ь Э э Ю ю Я я

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Evenki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-03-22] (ang.).