Józef Staszewski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk geograficznych | |
Specjalność: geografia fizyczna, antropogeografia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Józef Staszewski (pierwotnie Józef Haliczer, ur. 18 września 1887 w Tarnopolu, zm. 5 września 1966 w Warszawie) – polski geograf i historyk geografii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z biednej rodziny żydowskiej. Absolwent gimnazjum we Lwowie, od 1910 roku studiował w Wiedniu geografię i przyrodę. Wcielony do armii austriackiej. Walczył na froncie wschodnim w stopniu oficerskim. Dostał się do niewoli, jako jeniec na Syberii uczył w polskim gimnazjum w Irkucku. Od 1921 nauczyciel w gimnazjum w Tarnopolu, od 1937 doktoryzował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas II wojny światowej więzień niemieckich obozów koncentracyjnych. Od roku 1945 mieszkał w Sopocie[1]. W latach 1945–56 był profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku. Współzałożyciel gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Geograficznego. Autor licznych prac naukowych i publikacji na temat geografii. Zmarł w wieku 79 lat w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C2-5-7)[2].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geograficzny (1934)
- Geografia fizyczna w liczbach (1959)
- Historia nauki o Ziemi w zarysie (1966)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ STASZEWSKI JÓZEF – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2018-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-04] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze