Józef Pecka

Józef Pecka
	pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	28 października 1895 ; Tarnów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Charków, USRR, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	23 Pułk Piechoty; 67 Pułk Piechoty; 58 Pułk Piechoty; Pułk KOP „Zdołbunów”; 38 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca batalionu piechoty; dowódca pułku piechoty; dowódca piechoty dywizyjnej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Józef Adam Pecka (ur. 28 października 1895 w Tarnowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Walentego i Anny. Od 1913 należał do Drużyny Strzeleckiej w rodzinnym Tarnowie. Po wybuchu I wojny światowej żołnierz I Brygady Legionów i Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Był trzykrotnie ranny. W okresie pokojowym służbę pełnił w 23 pułku piechoty we Włodzimierzu. 26 kwietnia 1928 roku został przesunięty ze stanowiska zlikwidowanego III batalionu na stanowisko dowódcy II batalionu^[1]. Następnie pełnił funkcję dyrektora nauk Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 67 pułku piechoty w Brodnicy na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[2]. W listopadzie 1935 roku został przeniesiony do 58 pułku piechoty wielkopolskiej w Poznaniu na stanowisko dowódcy pułku. 1 kwietnia 1938 roku został dowódcą pułku KOP „Zdołbunów”. Został awansowany do stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938.

31 sierpnia 1939, po ogłoszeniu mobilizacji powszechnej objął obowiązki na stanowisku dowódcy piechoty dywizyjnej 38 Dywizji Piechoty. Po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach wzięty do niewoli sowieckiej. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku^[3], a następnie przewieziony do obozu w Starobielsku^[4]. Wiosną 1940 został zamordowany w Charkowie przez funkcjonariuszy NKWD i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach^[4], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[5]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 4017^[4].

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady^[6]^[7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[8]^[9].

Awanse

kapitan – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i lok. 335
major – starszeństwo z 1 lipca 1925 i lok. 74
podpułkownik – 24 grudnia 1929 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i lok. 40^[10]
pułkownik – starszeństwo z dniem 19 marca 1938

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)^[11]
Krzyż Niepodległości (24 października 1931)^[12]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi (11 marca 1932)^[13]
Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)^[14]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[4]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[4]

Upamiętnienie

W maju 2009 w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Zespole Placówek Oświatowych nr 1 - Publiczne Gimnazjum nr 1 we Włoszczowie przy ul. Partyzantów 24, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Peckę^[15].

Zobacz też

Przypisy

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 238. ISBN 83-7001-294-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 404.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 3 [dostęp 2024-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
↑ Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 21 z 24.12.1929 r., s. 439.
↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2980 z 17 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 820
↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1932 r. nr 62, poz. 79 „za zasługi na polu sportu strzeleckiego”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
↑ Włoszczowa, dęby pamięci, ul. Partyzantów 24 [online], MapaPamieci.net [dostęp 2024-09-19] (pol.).

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Rocznik Oficerski 1924, s. 180, 355.
Rocznik Oficerski 1924, s. 39, 179.
Rocznik Oficerski 1932, s. 23, 595.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Józef Pecka. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].
Józef Pecka. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_26_kwietnia_1928_roku,_s._173-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_23_marca_1932_roku,_s._232-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.

[3] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 238. ISBN 83-7001-294-9.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003404-4] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 404.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003LXXIV-5] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.

[6] M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.

[7] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 3 [dostęp 2024-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).

[8] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].

[9] Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

[10] Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 21 z 24.12.1929 r., s. 439.

[11] Dekret Wodza Naczelnego L. 2980 z 17 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 820

[12] M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[13] M.P. z 1932 r. nr 62, poz. 79 „za zasługi na polu sportu strzeleckiego”.

[14] M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.

[15] Włoszczowa, dęby pamięci, ul. Partyzantów 24 [online], MapaPamieci.net [dostęp 2024-09-19] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]