Józef Kaczoruk
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
od 1929 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca Oddziału AK „Wiklina”, dowódca zgrupowania partyzantów AK podczas bitwy pod Kazimierówką |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Dyrekcja Poczty Polskiej we Wrocławiu |
Odznaczenia | |
Józef Kaczoruk ps. „Kiwi”, „Ryszard” (ur. 14 marca 1915 w Honiatyczach, zm. 30 kwietnia 1994 we Wrocławiu) – podporucznik Armii Krajowej, dowódca kompanii Armii Krajowej „Wiklina”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przed II wojną światową był podoficerem zawodowym Korpusu Ochrony Pogranicza w Wilnie. Podczas kampanii wrześniowej był dowódcą plutonu karabinów maszynowych walczył pod Kutnem i Krasnobrodem, walcząc z sowietami został ranny. Aresztowany i zesłany do Rosji, uciekł z transportu. Po powrocie w rodzinne strony (ziemia zamojska) od 1940 działał w ZWZ. Po powstaniu Armii Krajowej kierował oddziałem „Wiklina”, prowadzącym działania zbrojne w obronie ludności polskiej przeciwko Niemcom, jak i UPA. Stan kompanii „Wiklina” pod koniec okupacji niemieckiej wynosił ok. 256 żołnierzy. Uczestnik powstania zamojskiego. Najważniejsze akcje zbrojne, w których dowodził to: akcja odwetowa na wieś Cieszyn, bitwa o Frankamionkę, kol. Honiatyczki i Honiatycze, pod Czartorią oraz obrona Kazimierówki w 1944.
W lipcu 1944 został zmuszony do ujawnienia się z całym oddziałem przed nowymi władzami Polski. Został oskarżony o prowadzenie działalności dywersyjnej i aresztowany. W 1946 wyjechał do Wrocławia. Nadal był wielokrotnie zatrzymywany przez UB (do 1956). Ukończył studia budowlane, pracował jako inspektor budowlany dla Dyrekcji Poczty Polskiej we Wrocławiu. Od władz polskich w Londynie otrzymał awans na stopień kapitana. Był odznaczony wieloma orderami i medalami za działalność wojenną i zawodową. Pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Józef Kaczoruk - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-08-12] .
- ↑ Jan Grygiel, Związek Walki Zbrojnej, Armia Krajowa w obwodzie zamojskim 1939–1944. Szkice, wspomnienia, dokumenty, Warszawa 1985, s. 257.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Hryniewiecki, My z Zamojszczyzny, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1970
- Witold Hryniewiecki, Nie dla nich zabrzmiały fanfary.
- Członkowie Związku Walki Zbrojnej
- Jeńcy polscy – uciekinierzy z niewoli radzieckiej 1939–1941
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Oficerowie Armii Krajowej
- Podoficerowie Korpusu Ochrony Pogranicza
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Obrońcy Polski przed agresją ZSRR (1939)
- Żołnierze i działacze podziemia antykomunistycznego (1944–1956)
- Uczestnicy walk z ukraińskim podziemiem zbrojnym 1939–1947 (Armia Krajowa)
- Urodzeni w 1915
- Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956
- Zmarli w 1994
- Żołnierze KOP w kampanii wrześniowej
- Pochowani na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu