Iwan Wiśniowiecki

Iwan Wiśniowiecki
	Iwan Michajłowicz Wiśniowiecki
	; Korybut
Rodzina	Wiśniowieccy herbu Korybut
Data urodzenia	ok. 1490
Data śmierci	ok. 1542
Ojciec	Michał Zbaraski Wiśniowiecki
Matka	Tatiana Połubińska
Żona	Nastazja Olizarowiczówna,; Magdalena Despot

Iwan Michajłowicz Wiśniowiecki herbu Korybut (ok. 1490 – ok. 1542) – książę (kniaź), dworzanin królewski^[1], dzierżawca ejszyski, worniański, kaniowski, czeczerski, czerkaski i propojski^[2].

Biografia

W 1512 r. książę Iwan Michajłowicz wraz ze swoim ojcem wziął udział w pokonaniu Tatarów krymskich w bitwie pod Wiśniowcem^[3].

Był właścicielem zamku Wiśniowiec na Wołyniu. Wyznawał prawosławie. Po śmierci hetmana wielkiego litewskiego, księcia Konstantego Ostrogskiego stał się jednym z organizatorów obrony Wołynia przed najazdami Tatarów krymskich. W latach 1534, 1538 i 1540 trzykrotnie ogłaszał mobilizację wołyńskiej szlachty.

W 1522 r. kniaź Iwan Wiśniowiecki otrzymał od wielkiego księcia pół mili kwadratowej puszczy nad rzeką Sejną w leśnictwie perełomskim, co zapoczątkowało powstanie Sejn^[4]. Według legendy książę był również fundatorem cerkwi w Narwi^[5]^[6].

W 1533 r. Iwan Wiśniowiecki otrzymał starostwo ejszyskie i worniańskie^[1]^[7]. W 1534 roku, po rozpoczęciu kolejnej wojny litewsko-moskiewskiej, poprowadził kampanię na Smoleńsk, ale nie zajął miasta, ograniczając się do zniszczenia okolicznych okolicznych ziem.

W 1536 roku przejął starostwo propojskie i czeczerskie^[8]. W 1541 r. jego majątek powiększył się o starostwo kaniowskie i czerkaskie.

Został pochowany w 1543 r. w ławrze Peczerskiej.

Iwan Michajłowicz Wiśniowiecki był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Anastazja Olizarowiczówna, córka Hanny z domu Zasławskieji Semena Olizarowicza, primo voto Sanguszkowa (pierwsza żona Janusza^[7] vel Iwana Sanguszki^[9], zmarłego około 1516 r., syna Michała). Po jej śmierci (ok. 1536) Wiśniowiecki ożenił się po raz drugi z Marią Magdaleną Despotówną Branković, córką Jovana, tytularnego despoty serbskiego, secundo voto Czartoryska (żona Aleksandra Fedorowicza)^[10]. Stał się protoplastą książęcej linii Wiśniowieckich – książąt na Wiśniowcu (i Zbarażu) – wymarłej w linii męskiej w osobie Michała Serwacego (1680–1744)^[11].

Dzieci z pierwszego małżeństwa:

Katarzyna (zm. ok. 1580); żona Hrehorego Chodkiewicza, kasztelana wileńskiego i hetmana wielkiego litewskiego
Dymitr „Bajda” (zm. 1563)
Andrzej (zm. 1584)
Konstanty (zm. 1574)

Z drugiego: