Iroda Tulyaganova
Państwo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1982 | |||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||||||||
Status profesjonalny |
1999 | |||||||||||||||
Zakończenie kariery |
2010 | |||||||||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
3 WTA, 3 ITF | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
16 (17 czerwca 2002) | |||||||||||||||
Australian Open |
3R (2002) | |||||||||||||||
Roland Garros |
3R (2002) | |||||||||||||||
Wimbledon |
3R (2001, 2003) | |||||||||||||||
US Open |
2R (2000–2002) | |||||||||||||||
Gra podwójna | ||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
4 WTA, 4 ITF | |||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
28 (23 września 2002) | |||||||||||||||
Australian Open |
1R (2001, 2002) | |||||||||||||||
Roland Garros |
3R (2003) | |||||||||||||||
Wimbledon |
2R (2002) | |||||||||||||||
US Open |
3R (2002) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Iroda Batirovna Tulyaganova (ur. 7 stycznia 1982 w Taszkencie) – tenisistka uzbecka, zwyciężczyni turniejów zawodowych, reprezentantka w Pucharze Federacji, olimpijka.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jest zawodniczką praworęczną, z bekhendem oburęcznym. Jako juniorka wygrała Wimbledon w 1999, pokonując w finale liderkę rankingu juniorek Rosjankę Linę Krasnorucką. W t.r. rozpoczęła karierę zawodową. Już w 2000 wygrała swój pierwszy turniej w cyklu WTA Tour – w rodzinnym Taszkencie (w finale z Włoszką Francescą Schiavone), była także w finale w Szanghaju (przegrała z Amerykanką Meghann Shaughnessy); w październiku 2000 awansowała po raz pierwszy do czołowej setki rankingu, sezon zakończyła na miejscu nr 75.
Najlepszy w jej dotychczasowej karierze był rok 2001. Wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej, także dwa turnieje w deblu, była ponadto w dwóch półfinałach oraz w III rundzie (1/16 finału) Wimbledonu; odniosła pięć zwycięstw nad rywalkami z czołowej dwudziestki światowej, m.in. Belgijkami Kim Clijsters i Justine Henin-Hardenne oraz Rosjanką Jeleną Diemientjewą. Turnieje wygrywała tydzień po tygodniu, w lipcu – w finale w Wiedniu pokonała Patty Schnyder, a w Knokke-Heist Hiszpankę Galę León García. Sezon zakończyła na 20. miejscu w rankingu światowym, pełniąc rolę pierwszej rezerwowej w turnieju Masters (WTA Tour Championships). Na turnieju w Miami w meczu III rundy (przegranym z Sereną Williams) zanotowała drugi pod względem szybkości serwis kobiecy w sezonie (191 km/h).
W 2002 była m.in. w finale turnieju w Wiedniu (nie obroniła tytułu, przegrywając z Anną Smasznową) oraz III rundzie Australian Open i French Open; dzięki tym wynikom zanotowała awans na najwyższą pozycję w karierze – nr 16 (w czerwcu 2002). Zdobyła także złoty medal Igrzysk Azjatyckich w Pusan (Korea), po finałowym zwycięstwie nad Tajką Tamarine Tanasugarn. W 2003 była w finale w Hajdarabadzie, gdzie Tanasugarn wzięła rewanż w decydującym meczu, oraz w półfinale w Madrycie; w Hajdarabadzie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała konkurencję debla. Znaczną część sezonu nie grała z powodu kontuzji; straciła również niemal całe sezony 2004 i 2005. Na koniec sezonu 2005 została sklasyfikowana dopiero na miejscu 363 w rankingu światowym.
Jako deblistka wygrała do końca 2005 cztery turnieje, również w czterech turniejach przegrywała w finałach. We wrześniu 2002 była klasyfikowana jako 28. deblistka rankingu światowego.
Ma na koncie liczne występy reprezentacyjne. Poza mistrzowskim startem w Igrzyskach Azjatyckich rywalizowała bez większego powodzenia na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000, gdzie odpadła już w I rundzie z Holenderką Kristie Boogert. W latach 1996–2003 regularnie broniła barw Uzbekistanu w Pucharze Federacji (bilans – 15 zwycięstw, najwięcej w historii reprezentacji, 13 porażek), występując w niższych klasach rozgrywkowych.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V |
Gra pojedyncza 7 (3-4)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 18 czerwca 2000 | Taszkent | Twarda | Francesca Schiavone | 6:3, 2:6, 6:3 |
Finalistka | 1. | 22 października 2000 | Pekin | Twarda | Meghann Shaughnessy | 6:7(2), 5:7 |
Zwyciężczyni | 2. | 15 lipca 2001 | Wiedeń | Ceglana | Patty Schnyder | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 22 lipca 2001 | Knokke-Heist | Ceglana | Gala León García | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 2. | 16 czerwca 2002 | Wiedeń | Ceglana | Anna Smasznowa | 4:6, 1:6 |
Finalistka | 3. | 9 lutego 2003 | Hyderabad | Twarda | Tamarine Tanasugarn | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 4. | 8 października 2006 | Taszkent | Twarda | Sun Tiantian | 2:6, 4:6 |
Gra podwójna 7 (4-3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 14 maja 2000 | Warszawa | Ceglana | Anna Zaporożanowa | Tathiana Garbin Janette Husárová |
3:6, 1:6 |
Finalistka | 2. | 18 czerwca 2000 | Taszkent | Twarda | Anna Zaporożanowa | Li Na Li Ting |
6:3, 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 23 lipca 2000 | Knokke-Heist | Ceglana | Giulia Casoni | Catherine Barclay Eva Dyrberg |
2:6, 6:4, 6:4 |
Finalistka | 3. | 4 lutego 2001 | Tokio | Twarda | Anna Kurnikowa | Lisa Raymond Rennae Stubbs |
6:7(5), 6:2, 6:7(6) |
Zwyciężczyni | 2. | 27 maja 2001 | Strasbourg | Ceglana | Silvia Farina Elia | Amanda Coetzer Lori McNeil |
6:1, 7:6(0) |
Zwyciężczyni | 3. | 11 listopada 2001 | Pattaya | Twarda | Åsa Carlsson | Liezel Huber Wynne Prakusya |
4:6, 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 4. | 9 lutego 2003 | Hyderabad | Twarda | Jelena Lichowcewa | Jewgienija Kulikowska Tacciana Puczak |
6:4, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 1999 | Wimbledon | Trawiasta | Lina Krasnorucka | 7:6(3), 6:4 |
Gra podwójna (3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 1998 | Wimbledon | Trawiasta | Petra Rampre | Eva Dyrberg Jelena Kostanić |
2:6, 6:7(5) |
Finalistka | 1999 | Wimbledon | Trawiasta | Tetiana Perebyjnis | Dája Bedáňová María Emilia Salerni |
1:6, 6:2, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1999 | US Open | Twarda | Dája Bedáňová | Galina Fokina Lina Krasnorucka |
6:3, 6:4 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-10-12] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-12] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-10-12] (ang.).