Przejdź do zawartości

Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1975

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indywidualne Mistrzostwa Świata w Longtracku 1975
1974 1976
Dyscyplina

żużel

Szczegóły turnieju
I miejsce

złoto Egon Müller

II miejsce

srebro Ivan Mauger

III miejsce

brąz Ole Olsen

Indywidualne Mistrzostwa Świata na długim torze 1975 – zawody żużlowe, mające na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata na długim torze w sezonie 1975. W finale zwyciężył, po raz drugi w karierze, Niemiec Egon Müller.

Terminarz

[edytuj | edytuj kod]

Rundy kwalifikacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rundy kwalifikacyjne (awans: miejsca 1–9)
Jübek Vilshofen an der Donau Scheeßel Mühldorf am Inn
  1. Hans Wassermann – 24
  2. Nowa Zelandia Ivan Mauger – 22
  3. Szwecja Anders Michanek – 18
  4. Nowa Zelandia Barry Briggs – 12
  5. Gottfried Schwarze – 12
  6. Czechosłowacja Stanislav Kubíček – 11
  7. Joachim Kall – 11
  8. Szwecja Hans Utterström – 11
  9. Holandia Ab de Groot – 11
  2. Dania Per Hansen – 11
  3. Finlandia Rauli Makinen – 7
  4. Czechosłowacja Evzen Erban – 6
  5. Holandia Bertus Schenkel – 5
  6. Norwegia Kjell Skjaveland – 5
  7. Szwecja Sven Sigurd – 3
  8. Dania Steen Rasmussen – 3
  9. Norwegia Tormod Langli – 3
  10. Finlandia Håkan Storm – 0
  1. Dania Kristian Præstbro – 19
  2. Wielka Brytania Peter Collins – 18
  3. Czechosłowacja Jiří Štancl – 18
  4. Norwegia Edgar Stangeland – 18
  5. Wilhelm Duden – 15
  6. Josef Wiesböck – 13
  7. Szwajcaria Philippe Bussy – 13
  8. Czechosłowacja Petr Ondrašík – 12
  9. Szwecja Sture Lindblom – 10
  2. Szwecja Bernt Hörnfeldt – 10
  3. Dania Bent Nørregaard Jensen – 9
  4. Wielka Brytania Tony Steggles – 6
  5. Austria Josef Haider – 4
  6. Franz Kolbeck – 4
  7. Wielka Brytania Dave Jessup – 3
  8. Franz Lang – 2
  9. Czechosłowacja Miroslav Drobny – 1
  10. Austria Walter Detter – 1
  11. Otto Lantenhammer – 0
  12. Norwegia Oyvind S. Berg – 0
  1. Egon Müller – 24
  2. Szwecja Runo Wedin – ?
  3. Wielka Brytania Don Godden – ?
  4. Hans Zierk – 17
  5. Czechosłowacja Václav Verner – 13
  6. Norwegia Jan Jacobsen – 12
  7. Szwecja Conny Samuelsson – 11
  8. Dania Søren Christensen – 11
  9. Norwegia Dagfinn Dahl – 8
  2. Finlandia Olavi Turunen – 7
  3. Czechosłowacja Petr Kučera – 5
  4. Wielka Brytania Chris Baybutt – 4
  5. Austria Walter Grubmüller – 3
  6. Jan Käter – 3
  7. Austria Hubert Fischbacher – 1
  8. Wielka Brytania Joe Hughes – 1
  9. Dania Preben Rosenkilde – 0
  1. Dania Ole Olsen – 22
  2. Christoph Betzl – 22
  3. Dania Kurt Wede Petersen – 15
  4. Manfred Poschenrieder – 15
  5. Czechosłowacja Jan Holub – 14
  6. Austria Günther Walla – 13
  7. Georg Hack – 12
  8. Czechosłowacja Zdeněk Kudrna – 12
  9. Wielka Brytania Mike Beaumont – 11
  2. Włochy Francesco Barbetta – 8
  3. Norwegia Jon Ødegaard – 7
  4. Francja Bernard Tison – 6
  5. Węgry Ferenc Radacsi – 5
  6. Josef Angern – 4
  7. Włochy Luigi Brendolan – 4
  8. Węgry Janos Szoke – 1
  9. Austria Leopold Cernuska – 0
  10. Dania Leif Rasmussen – 0

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]
Półfinały (awans: miejsca 1–8)
Aalborg Mariańskie Łaźnie
  1. Egon Müller – 22
  2. Dania Ole Olsen – 20
  3. Christoph Betzl – 19
  4. Szwecja Runo Wedin – 16
  5. Hans Zierk – 14
  6. Czechosłowacja Zdeněk Kudrna – 14
  7. Manfred Poschenrieder – 11
  8. Wielka Brytania Don Godden – 11
  2. Czechosłowacja Václav Verner – 8
  3. Wielka Brytania Mike Beaumont – 8
  4. Szwecja Conny Samuelsson – 7
  5. Norwegia Jan Jacobsen – 6
  6. Georg Hack – 6
  7. Dania Søren Christensen – 5
  8. Włochy Francesco Barbetta – 3
  9. Dania Kurt Wede Petersen – 3
  10. Finlandia Timo Laine – 2
  11. Czechosłowacja Jan Holub – 2
  12. Norwegia Dagfinn Dahl – 0
  1. Nowa Zelandia Ivan Mauger – 20
  2. Dania Kristian Præstbro – 20
  3. Nowa Zelandia Barry Briggs – 20
  4. Szwecja Anders Michanek – 17
  5. Czechosłowacja Jiří Štancl – 16
  6. Norwegia Edgar Stangeland – 12
  7. Joachim Kall – 12
  8. Wielka Brytania Peter Collins – 10
  2. Hans Wassermann – 9
  3. Szwajcaria Philippe Bussy – 8
  4. Czechosłowacja Stanislav Kubíček – 7
  5. Gottfried Schwarze – 7
  6. Wilhelm Duden – 4
  7. Szwecja Sture Lindblom – 4
  8. Czechosłowacja Petr Ondrašík – 3
  9. Szwecja Hans Utterström – 3
  10. Holandia Ab de Groot – 2
  11. Szwecja Bernt Hörnfeldt – 0

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Egon Müller  RFN 27 (3,6,6,6,6)
2 Ivan Mauger  Nowa Zelandia 22 (2,6,4,6,4)
3 Ole Olsen  Dania 19 (6,6,4,0,3)
4 Barry Briggs  Nowa Zelandia 19 (6,4,6,3,0)
5 Christoph Betzl  RFN 17 (6,3,3,4,1)
6 Anders Michanek  Szwecja 13 (3,4,0,4,2)
7 Hans Wassermann  RFN 11 (4,3,3,1)
8 Don Godden  Wielka Brytania 11 (4,2,2,3)
9 Peter Collins  Wielka Brytania 11 (1,4,4,2)
10 Manfred Poschenrieder  RFN 9 (4,3,2,0)
11 Jiří Štancl  Czechosłowacja 9 (0,1,6,2)
12 Václav Verner  Czechosłowacja 8 (2,2,3,1)
13 Hans Zierk  RFN 5 (3,1,1)
14 Joachim Kall  RFN 4 (2,0,2)
15 Vlado Kocuvan  Jugosławia 4 (1,2,1)
16 Runo Wedin  Szwecja 2 (1,1,0)
17 Kristian Præstbro  Dania 1 (0,0,1)
18 Stefan Kekec  Jugosławia 0 (0,0,0)

Uwagi:

Bieg po biegu

[edytuj | edytuj kod]
  1. Betzl, Wassermann, Michanek, Verner, Wedin, Štancl
  2. Olsen, Godden, Müller, Mauger, Collins, Præstbro
  3. Briggs, Poschenrieder, Zierk, Kall, Kocuvan, Kekec
  4. Mauger, Michanek, Poschenrieder, VVerner, Zierk, Præstbro
  5. Olsen, Collins, Betzl, Kocuvan, Wedin, Kekec
  6. Müller, Briggs, Wassermann, Godden, Štancl, Kall
  7. Briggs, Collins, Betzl, Godden, Zierk, Michanek
  8. Müller, Mauger, Wassermann, Poschenrieder, Kocuvan, Wedin
  9. Štancl, Olsen, Verner, Kall, Præstbro, Kekec
  10. Półfinał #1: Müller, Betzl, Godden, Collins, Verner, Olsen
  11. Półfinał #2: Mauger, Michanek, Briggs, Štancl, Wassermann, Poschenrieder
  12. Finał: Müller, Mauger, Olsen, Michanek, Betzl, Briggs

Uwagi:

  • do półfinałów zakwalifikowało się 12 zawodników z największą liczbą punktów po części zasadniczej
  • w finale wystąpiło 6 zawodników z największą liczbą punktów po części zasadniczej i półfinałach: Müller (21), Briggs (19), Mauger (18), Olsen (16), Betzl (16), Michanek (11)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Świata na Żużlu 1975 – FIM
MŚ na torach klasycznych
MŚ na torach długich
MŚ na torach lodowych

Indywidualne mistrzostwa świata w long tracku – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Mistrzostwa_Świata_w_Long_Tracku_1975&oldid=69484334”