Przejdź do zawartości

Immanuel Faisst

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Immanuel Faisst
Ilustracja
Imię i nazwisko

Immanuel Gottlob Friedrich Faisst

Data i miejsce urodzenia

13 października 1823
Esslingen am Neckar

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1894
Stuttgart

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, organista, dyrygent, pedagog

Immanuel Gottlob Friedrich Faisst (ur. 13 października 1823 w Esslingen am Neckar, zm. 5 czerwca 1894 w Stuttgarcie[1][2]) – niemiecki kompozytor, pianista, organista, dyrygent chóralny i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo studiował teologię w Schönthal (1836–1840) i Tybindze (1840–1844)[1]. Zachęcony przez Felixa Mendelssohna, któremu pokazał swoje kompozycje, zdecydował się poświęcić muzyce[1]. Kształcił się w Berlinie u Siegfrieda Dehna i Augusta Haupta[1][2]. W 1846 roku osiadł w Stuttgarcie, gdzie uczył gry na fortepianie i organach[1][2]. Był też organizatorem życia muzycznego, założył Verein für klassische Kirchenmusik (1847) i Schwäbischer Sängerbund (1849), a w 1857 roku wspólnie z Sigmundem Lebertem powołał do życia konserwatorium w Stuttgarcie, którym od 1859 roku kierował[1][2]. W 1865 roku objął posadę organisty i kierownika chóru w stuttgarckim Stiftskirche[2]. W 1849 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Tybindze[2].

Komponował pieśni solowe i chóralne oraz utwory organowe[1], był też autorem licznych prac dydaktycznych[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 56. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1060. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]