Ibn Babawajh

Abu Dżafar Muhammad ibn 'Ali ibn Babawayh al-Qummi
Data i miejsce urodzenia	ok. 923 ; Kom
Data i miejsce śmierci	ok. 991 ; Rej
Miejsce spoczynku	Rej, Teheran, Iran
Zawód, zajęcie	uczony, wykładowca, narrator hadisów
Wyznanie	islam szyicki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Abu Dżafar Muhammad ibn 'Ali ibn Babawayh al-Qummi (pers. ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی, ur. około 923 w Komie, zm. około 991 w Rej) – perski uczony muzułmański, szyita, autor znanego i wysoko cenionego przez szyitów zbioru tradycji pt. „Man la yahduruhu al-Faqih”, będącego częścią czterech głównych prac-zbiorów hadisów islamu szyickiego.

Życiorys

Urodził się w mieście i pobierał nauki w miejscu urodzenia, Kom w Persji. Dużo podróżował, studiował i wykładał w Bagdadzie. Skodyfikował zbiór tradycji, jest także autorem wielu prac na temat islamu. Zmarł około 991. Pochowany w Rej^[1].

Dzieła

Oprócz zbioru hadisów Man la yahduruhu al-Faqih, Ibn Babawajh jest autorem wielu innych, w tym zaginionych, prac:

Kamal al-din wa tamam al-ni'mah co oznacza „perfekcja religii i koniec błogosławieństwa”^[2] praca o Mahdim, oczekiwanym zbawicielu. Zawiera pytania na temat okultacji i wydarzeń po powrocie Mahdiego^[3]^[4]^[5].
Ma'ani al-Akhbar, wyjaśnia złożoność hadisów i wersetów koranicznych.
Oyoun Akhbar Al-Ridha, dedykowana Ibn-e Ebadowi, ministrowi w służbie rodziny Bujidów, zawiera niektóre tradycje imama Ali ar-Rida.
Al-Khisal, skupia się na moralności, jej naukowym, historycznym i prawnym pochodzeniu.
Al-Amali, zbiór nauk Ibn Babawajhy.
Ilal al-shara'i, odkrywa filozofię islamskich dekretów.
Eʿteqādātal-Emāmīya, podsumowuje podstawowe doktryny islamu szyickiego.

Przypisy

↑ Tareq Salik. Hadisy w islamie szyickim. Rocznik Muzułmański 2006, s. 8.. [dostęp 2016-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-26)].
↑ Muhammad J. Kamal-ud Din wa Tmam-un Nimat fi Asbat-ul-Ghaibat wa Kashf-ul-Hairet. Syed-us-Sanad Press, Iran, 1782. s. 357.
↑ Ayoub M. Redemptive suffering in Islam: a study of the Devotional Aspects. Haydariyyah Press. 1978 s. 290. „Ikmal al-Din wa-Itmam al-Ni'mah fi Ithbtit al-Raj'ah.”
↑ Omar I. Muslim View of Christianity. s. 89. „Abu'ja'far al-Suduq Ibn Babawayh al-Qummi, Ikmal al-Din.”
↑ Antoun R. and Hegland M. Religious Resurgence: Contemporary Cases in Islam, Christianity. 1987 s. 76 „Abu Jafar al-Saduq Ibn Babawayh al-Qummi, Ikmal al-Din.”

[1] Tareq Salik. Hadisy w islamie szyickim. Rocznik Muzułmański 2006, s. 8.. [dostęp 2016-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-26)].

[2] Muhammad J. Kamal-ud Din wa Tmam-un Nimat fi Asbat-ul-Ghaibat wa Kashf-ul-Hairet. Syed-us-Sanad Press, Iran, 1782. s. 357.

[3] Ayoub M. Redemptive suffering in Islam: a study of the Devotional Aspects. Haydariyyah Press. 1978 s. 290. „Ikmal al-Din wa-Itmam al-Ni'mah fi Ithbtit al-Raj'ah.”

[4] Omar I. Muslim View of Christianity. s. 89. „Abu'ja'far al-Suduq Ibn Babawayh al-Qummi, Ikmal al-Din.”

[5] Antoun R. and Hegland M. Religious Resurgence: Contemporary Cases in Islam, Christianity. 1987 s. 76 „Abu Jafar al-Saduq Ibn Babawayh al-Qummi, Ikmal al-Din.”

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]