Przejdź do zawartości

Hugo Sperrle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugo Sperrle
Ilustracja
Hugo Sperrle w 1940 roku, koloryzowane
feldmarszałek feldmarszałek
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1885
Ludwigsburg, Królestwo Wirtembergii, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1953
Monachium, RFN

Przebieg służby
Lata służby

1903–1918, 1925–1944

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Freikorps
Reichswehra
Wehrmacht
Legion Condor

Formacja

Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

Feldflieger-Abteilung 4

Stanowiska

dowódca:
Legionu Condor
3 Floty Powietrznej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
rewolucja listopadowa
hiszpańska wojna domowa
II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Złoty Krzyż Hiszpanii z Mieczami i Brylantami Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Krzyż Wojenny (Hiszpania) Medal Kampanii Hiszpańskiej (1936–1939)

Hugo Sperrle (ur. 7 lutego 1885 w Ludwigsburgu, m. 2 kwietnia 1953 w Monachium) – niemiecki wojskowy, lotnik i bojówkarz, feldmarszałek, dowódca Legionu Condor i 3 Floty Powietrznej, z którą uczestniczył w agresji na Francję, ostatecznie całości Luftwaffe na Zachodzie. Uczestnik I i II wojny światowej oraz rewolucji listopadowej i wojny domowej w Hiszpanii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie browarniczej mieszkającej w niemieckim mieście Ludwigsburg. Wstąpił do armii w 1903 roku jako oficer piechoty. Podczas I wojny światowej został przeniesiony do lotnictwa, gdzie służył przez cztery lata, między innymi w Feldflieger-Abteilung 4.

Po wojnie wstąpił do prawicowego Freikorpsu. Do niemieckich sił powietrznych wstąpił ponownie gdy tylko Hermann Göring ogłosił utworzenie nowej formacji – Luftwaffe (łamiąc postanowienia traktatu wersalskiego); otrzymał stopień generała majora.

W 1936 roku wyjechał do Hiszpanii jako dowódca Legionu Condor. Jego szefem sztabu był późniejszy feldmarszałek, Wolfram von Richthofen, kuzyn niemieckiego asa lotnictwa z czasów I wojny światowej – Manfreda von Richthofena. W październiku 1937 roku powrócił do nazistowskich Niemiec i został dowódcą 3 Floty Powietrznej. Odgrywał znaczącą rolę w niemieckim blitzkriegu podczas kampanii francuskiej, a w maju 1940 roku został mianowany feldmarszałkiem.

Po zakończeniu kampanii pozostał w okupowanej Francji, gdzie został dowódcą zachodnich sił Luftwaffe. Jednak nie zdołał zatrzymać lądowania aliantów w Normandii w czerwcu 1944 roku, przez co został zdymisjonowany dwa miesiące po tym wydarzeniu.

Po wojnie został oskarżony o zbrodnie wojenne podczas procesu w Norymberdze. Oczyszczono go jednak ze wszystkich zarzutów.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Gerhard Hümmelchen: Generalfeldmarschall Hugo Sperrle; w: Gerd R. Ueberschär (Hrsg.): Hitlers militärische Elite. Von den Anfängen des Regimes bis Kriegsbeginn cz. 1, Primus Verlag, Darmstadt 1998, ISBN 3-89678-083-2, strony 234-239
  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2). Oksford: Osprey Publishing, 2006, s. 44-46. ISBN 1-84176-597-X.