Hu Qiaomu
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Hu Qiaomu (ur. 1912, zm. 28 września 1992[1]) – chiński polityk komunistyczny, bliski współpracownik Mao Zedonga, następnie czołowy oponent reform Deng Xiaopinga.
Urodził się w Yancheng w prowincji Jiangsu[1]. W 1932 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Chin[1]. W latach 1933–1935 studiował na Uniwersytecie Zhejiang[2].
W 1941 roku został osobistym sekretarzem Mao Zedonga, którym był do 1966 roku[3]. Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej sprawował wiele ważnych funkcji, był m.in. prezesem agencji Xinhua i redaktorem naczelnym dziennika Renmin Ribao; w latach 1950–1954 był szefem departamentu propagandy[3]. Brał udział w opracowaniu uchwalonej w 1954 roku pierwszej konstytucji ChRL[1]. Jego kariera u boku Mao zakończyła się w okresie rewolucji kulturalnej, kiedy to do 1974 roku podobnie jak wielu innych działaczy partyjnych był poddawany represjom[4].
Od 1955 roku był członkiem Chińskiej Akademii Nauk[2], zaś w latach 1977–1982 pierwszym prezesem Chińskiej Akademii Nauk Społecznych. W latach 80. stanął w opozycji do Deng Xiaopinga i był głównym przeciwnikiem przeprowadzanych przez niego reform wolnorynkowych. Od 1982 do 1987 roku zasiadał w Komitecie Centralnym KPCh[3]. W 1983 roku z jego inicjatywy rozpętano Kampanię przeciwko zanieczyszczeniom duchowym, wymierzoną w liberalne i prozachodnie tendencje w polityce i sztuce. W tym samym roku Hu doprowadził do zwolnienia umiarkowanego redaktora naczelnego Renmin Ribao[4]. Odpowiedzialny jest także za Kampanię przeciwko burżuazyjnej liberalizacji z 1987 roku. Odegrał czołową rolę w walce z reformatorami i radykalizacji linii partii po protestach studenckich w 1987 i 1989 roku[4]. Na krótko przed śmiercią Hu Deng Xiaoping rozprawił się z partyjnymi ortodoksami i zintensyfikował proces reform[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Simon Long: Obituary: Hu Qiaomu. The Independent, 1992-09-29. [dostęp 2011-06-12]. (ang.).
- ↑ a b 胡乔木. web.archive.org. [dostęp 2011-06-12]. (chiń.).
- ↑ a b c “中共中央一支笔”胡乔木：中国舆论大管家. news.xinhuanet.com, 2011-06-09. [dostęp 2011-06-12]. (chiń.).
- ↑ a b c Hu Qiaomu, a Chinese Hard-Liner, Is Dead at 81. The New York Times, 1992-09-29. [dostęp 2011-06-12]. (ang.).