Hliboka

Hliboka
	; Pałac w 2008 r.
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	czerniowiecki
Rejon	hlibocki
Wysokość	342 m n.p.m.
Populacja (2019); • liczba ludności	; 9 424
Nr kierunkowy	380 3734
Kod pocztowy	60400
	Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego Hliboka
	Położenie na mapie Ukrainy Hliboka
	48°05′N 25°56′E/48,083333 25,933333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hliboka (ukr. Глибока, Hłyboka; rum. Adâncata) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, siedziba administracyjna rejonu hlibockiego

Znajduje tu się stacja kolejowa Hłyboka-Bukowynśka, położona na linii Czerniowce – Suczawa.

Historia

Wzmiankowane w 1438 roku miasto wchodziło najpierw w skład Hospodarstwa Mołdawskiego, a potem Imperium Osmańskiemu. Po osłabieniu Turcji i stopniowej utracie przez nią kontroli nad terenami lennymi, w tym Mołdawią, przyłączone zostało w 1775 wraz z Bukowiną do Galicji, a więc terenów zaanektowanych przez Austrię w wyniku I rozbioru Polski.

Po rozpadzie państwa Habsburgów w wyniku I wojny światowej weszło w 1919 w skład Rumunii. W 1940 anektowane przez ZSRR (w konsekwencji ustaleń paktu Ribbentrop-Mołotow). W latach 1941–1945 ponownie w Rumunii, po II wojnie światowej weszło w skład Ukraińskiej Republiki ZSRR.

W 1945 roku zaczęto wydawać gazetę^[2].

Od 1991 należy do niepodległej Ukrainy.

W 2013 liczyło 9466 mieszkańców^[3].

Zabytki

pałac - w drugiej połowie XIX wieku znaczne połacie ziemskie wokół Hliboki należały do polskiego rodu Sapiehów. W 1892 r. odkupił je od księcia Adama Sapiehy inny polski ziemianin, Bronisław Skibniewski (1830–1904), właściciel klucza dunajowieckiego na Podolu. Od tego czasu majątek ten należał do Skibniewskich. Ostatnim właścicielem przed włączeniem Hliboki do ZSRR był syn Bronisława, Aleksander – poseł do sejmu Księstwa Bukowiny.

Miasta partnerskie

Piatra Neamț, Rumunia

Galeria

Pałac w 1925r.
elewacja frontowa
elewacja frontowa
1923 - widok od ogrodu
1923 - fragment

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.78
↑ № 3266. Новый день // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.426
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

Hlybostky Raion – oficjalna strona internetowa
Hliboka, pow. serecki, między Czerepkoutz (Cerepcăuți) a Kuczurmare, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 74 . ob. (Wełykyj Kuczuriw)
Stare zdjęcia Hliboka

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.78

[2] № 3266. Новый день // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.426

[3] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]