Przejdź do zawartości

Hipolit Medyceusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hipolit Medyceusz
Ilustracja
Portret Hipolita autorstwa Tycjana
Wizerunek herbu
Władca Florencji
Okres

od 1523
do 1529

Dane biograficzne
Dynastia

Medyceusze

Data i miejsce urodzenia

1511
Florencja

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1535
Itri

Ojciec

Julian Medyceusz
(Giuliano de' Medici)

Kardynał prezbiter
ilustracja
Data urodzenia

19 kwietnia 1511

Data śmierci

10 sierpnia 1535

Miejsce pochówku

Bazylika św. Wawrzyńca „in Damaso”

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1529
Klemens VII

Kościół tytularny

S. Prassede
S. Lorenzo in Damaso

Hipolit Medyceusz, wł. Ippolito de' Medici (ur. 1511, zm. 10 sierpnia 1535) – nieślubny oraz jedyny syn Juliana Medyceusza.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ippolito urodził się w Urbino. Jego ojciec zmarł, kiedy chłopiec miał zaledwie 5 lat, w 1516. Ippolito wychował jego wuj, papież Leon X oraz jego kuzyn kardynał Giulia de' Medici. Kiedy Giulio został wybrany kolejnym papieżem i przyjął imię Klemensa VII, Ippolito rządził samodzielnie Florencją w jego imieniu. Po oblężeniu Florencji w latach 1529–1530 Klemens VII zaczął faworyzować swojego nieślubnego syna Alessandro. Ippolito został pierwszym arcybiskupem Awinionu, następnie w 1529 został kardynałem i papież wysłał go jako legata na Węgry. Administrator diecezji Casale Monferrato (1529–1531), Lecce (kwiecień 1534–luty 1535) i archidiecezji Monreale (od 1532). Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego od lipca 1532. W 1535 służył jako florencki ambasador na dworze cesarza Karola V Habsburga.

Ippolito zmarł na malarię w Itri – możliwe jednak, że został otruty przez Alessandra, którego nadużycia miał zamiar publicznie ogłosić. Ippolito był związany z Giulią Gonzagą.