Hexanauplia
| Hexanauplia | |
| Oakley et alli, 2013 | |
 Osiadłe wąsonogi (podgromada Thecostraca) | |
 Widłonogi | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| (bez rangi) | żuwaczkowce |
| (bez rangi) | Pancrustacea |
| (bez rangi) | Altocrustacea |
| (bez rangi) | Multicrustacea |
| Gromada |
Hexanauplia |
Hexanauplia – gromada stawonogów z kladów Pancrustacea i Multicrustacea, obejmująca zaliczane tradycyjnie do skorupiaków: widłonogi, Tantulocarida i Thecostraca. Widłonogi żyją wolno w rozmaitych zbiornikach wodnych lub są pasożytami[1], Thecostraca to formy osiadłe lub pasożytnicze[2], zaś do Tantulocarida należą pasożyty zewnętrzne innych skorupiaków[3].
Nazwa Hexanauplia wprowadzona została w 2013 przez Todda Oakleya, Joannę Wolfe, Annie Lindgren i Alexandra Zaharoffa, którzy to autorzy wykryli silne wsparcie dla takiego kladu w molekularnej analizie filogenetycznej. Miano to nawiązuje do plezjomorficznej dla tej grupy cechy, jaką jest obecność w rozwoju złożonym sześciu (hexa-) stadiów larwalnych pływika (łac. naupilus)[4]. Monofiletyzm tego kladu wspierają analizy filogentyczne: von Reumonta i innych z 2012[5], Oakleya i innych z 2013[4], Schwentnera i innych z 2018[6] oraz Lozano-Fernandeza i innych z 2019[7]. Inne wyniki uzyskano w badaniu Regiera i innych z 2010, w którym to Thecostraca zajęły pozycję siostrzaną dal pancerzowców, tworząc z nimi Communostraca[8].
Systematyka gromady według World Register of Marin Species (2020) przedstawia się następująco[9]:
- podgromada: Copepoda Milne Edwards, 1840 – widłonogi
- infragromada: Neocopepoda Huys & Boxshall, 1991
- infragromada: Progymnoplea Lang, 1948
- podgromada: Tantulocarida Boxshall & Lincoln, 1983
- podgromada: Thecostraca Gruvel, 1905
- infragromada: Ascothoracida Lacaze-Duthiers, 1880 – workowce
- infragromada: Cirripedia Burmeister, 1834 – wąsonogi
- nadrząd: Acrothoracica Gruvel, 1905 – ostrowce
- nadrząd: Rhizocephala Müller, 1862 – rozłogowce
- nadrząd: Thoracica Darwin, 1854 – toraczkowce
- infragromada: Facetotecta Grygier, 1985
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Oakleya i innych z 2013[4]
|
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Lozano-Fernandeza z 2019[7]
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojciech Jurasz: Gromada: widłonogi — Copepoda. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ Michał Grabowski: Gromada: wąsonogi — Cirripedia. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 277-278. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ Krzysztof Jażdżewski: Gromada: Tantulocarida. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b c Todd H. Oakley; Joanna M. Wolfe; Annie R. Lindgren; Alexander K. Zaharoff. Phylotranscriptomics to bring the understudied into the fold: monophyletic ostracoda, fossil placement, and pancrustacean phylogeny. „Molecular Biology and Evolution”. 30 (1). s. 215–233. DOI: 10.1093/molbev/mss216.
- ↑ Bjoern M. von Reumont; Ronald A. Jenner; Matthew A. Wills; Emiliano Dell'Ampio; Günther Pass; Ingo Ebersberger; Benjamin Meyer; Stefan Koenemann; Thomas M. Iliffe; Alexandros Stamatakis; Oliver Niehuis; Karen Meusemann; Bernhard Misof. Pancrustacean phylogeny in the light of new phylogenomic data: support for Remipedia as the possible sister group of Hexapoda. „Molecular Biology and Evolution”. 29 (3), s. 1031–1045, 2012. DOI: 10.1093/molbev/msr270.
- ↑ M. Schwentner, S. Richter, D.C. Rogers, G. Giribet. Tetraconatan phylogeny with special focus on Malacostraca and Branchiopoda: highlighting the strength of taxonspecific matrices in phylogenomics. „Proc. R. Soc. B.”. 285 (1885), 2018.
- ↑ a b Jesus Lozano-Fernandez, Mattia Giacomelli, James F. Fleming, Albert Chen, Jakob Vinther, Philip Francis Thomsen, Henrik Glenner, Ferran Palero, David A. Legg, Thomas M. Iliffe, Davide Pisani, Jørgen Olesen. Pancrustacean Evolution Illuminated by Taxon-Rich Genomic-Scale Data Sets with an Expanded Remipede Sampling. „Genome Biol. Evol.”. 1 (8), s. 2055-2070, 2019. DOI: 10.1093/gbe/evz097.
- ↑ Jerome C. Regier; Jeffrey W. Shultz; Andreas Zwick; April Hussey; Bernard Ball; Regina Wetzer; Joel W. Martin; Clifford W. Cunningham. Arthropod relationships revealed by phylogenomic analysis of nuclear protein-coding sequences. „Nature”. 463 (7284), s. 1079–1083, 2010. DOI: 10.1038/nature08742.
- ↑ Hexanauplia. [w:] World Register of Marin Species [on-line]. [dostęp 2020-01-11].