Przejdź do zawartości

Henryk Rechowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Rechowicz
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1929
Dąbrowa Górnicza

Data śmierci

17 czerwca 2004

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia kultury fizycznej, historia najnowsza Polski, historia nowożytna i najnowsza
Alma Mater

Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR

Doktorat

1962
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1966
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1969

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Śląski Instytut Naukowy
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Henryk Rechowicz (ur. 15 czerwca 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 17 czerwca 2004) – polski historyk, nauczyciel akademicki, działacz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1972–1980 rektor Uniwersytetu Śląskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia historyczne latach 1957–1960 w trybie zaocznym w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W 1962 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Wrocławskim zaś stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1966 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1969, zaś profesorem zwyczajnym nauk humanistycznych został w 1974.

W latach 1963–1972 pełnił funkcję dyrektora Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach. Był kierownikiem Zakładu Historii Najnowszej Instytutu Historii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Zasiadał w Komitecie Nauk Historycznych PAN. Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[1] i w Polskim Słowniku Biograficznym.

W okresie Polski Ludowej był czołowym aktywistą PZPR w województwie katowickim.

W ostatnich latach pracy zawodowej zajmował stanowisko profesora Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach.

Jego działalność naukowa dotyczyła głównie historii ruchu komunistycznego, dziejów Zagłębia Dąbrowskiego i Górnego Śląska oraz historii sportu.

Grób prof. Henryka Rechowicza na cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach

Został pochowany na ewangelickim cmentarzu parafialnym w Katowicach (kwatera 8-1-9)[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotą Odznaką Trybuny Robotniczej[3]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Pierwsze wybory. Rola PPR w wyborach do Sejmu Ustawodawczego w 1947 r. w województwie śląsko-dąbrowskim, Katowice 1963 (rozprawa doktorska)
  • Sejm Śląski 1922-1939, Katowice 1965 (praca habilitacyjna)
  • Związek Weteranów Powstań Śląskich 1945-1949, Katowice 1966
  • Aleksander Zawadzki. Życie i działalność, Kraków 1969
  • Powstańcy śląscy w Polsce Ludowej 1945-1949, Katowice 1970
  • Konsekwentna lewica. Komunistyczna Partia Polski, tom 227 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1972
  • Bolesław Bierut 1892-1956, Kraków 1974
  • Historia ruchu robotniczego w Zagłębiu Dąbrowskim, Katowice 1981
  • Wojewoda śląski dr Michał Grażyński, Warszawa-Kraków 1988
  • Sport na Górnym Śląsku do 1939 roku, Katowice 1997
  • Dzieje sportu w województwie śląsko-dąbrowskim (1945-1950), Katowice 1999

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: "Książka i Wiedza", 1978, s. 5
  2. Grobonet - Wyszukiwarka osób pochowanych [online], com/index.php?page=wyszukiwanie&imie=Henryk&nazw=Rechowicz&wojewodztwo=śląskie&cmentarz=Cmentarz parafialny w Katowicach&idcmproj=998 [dostęp 2021-07-01] (pol.).
  3. Spotkanie członków kierownictwa partii ze środowiskiem dziennikarskim [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 137, 11 czerwca 1973, s. 3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]