Henryk Lewulis
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
architekt |
Odznaczenia | |
Henryk Lewulis (ur. 31 sierpnia 1908 w Wilnie, zm. 7 lipca 1966 we Wrocławiu) – polski architekt.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczęszczał do Państwowej Szkoły Technicznej im. marsz. Józefa Piłsudskiego w Wilnie, gdzie uczył się na Wydziale Budowlanym. W 1931 ukończył roczny Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego, uzyskując tytuł podchorążego. W 1937 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, ale przerwał je po wybuchu II wojny światowej aby walczyć w kampanii wrześniowej. Od 1944 walczył w szeregach 2 Armii Wojska Polskiego, z którą doszedł aż do Berlina. W 1945 zamieszkał we Wrocławiu, ukończył przerwane studia i rozpoczął pracę dydaktyczną na uczelni. Początkowo pracował w Katedrze Projektowania Budownictwa Mieszkaniowego, Utylitarnego i Przemysłowego, równolegle pracował na stanowisku głównego konsultanta w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego. Od 1951 do 1955 pełnił funkcję prezesa Zarządu Oddziału SARP we Wrocławiu, zainicjował opracowanie tzw. „białej księgi” dotyczącej obiektów architektonicznych Wrocławia, które należałoby objąć opieką konserwatora zabytków. Została ona zaprezentowana w warszawskim Zarządzie Głównym SARP, dotyczyła również poprawy sytuacji mieszkaniowej i komunikacji autobusowej we Wrocławiu. Od 1954 do 1960 był prodziekanem Wydziału Architektury, od 1964 do śmierci był dziekanem tego wydziału. W 1958 objął kierownictwo Katedry Budownictwa i Materiałów Budowlanych. W 1961 uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, a dwa lata później doktora nadzwyczajnego. Spoczywa na Cmentarzu Świętej Rodziny.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- Srebrny Krzyż Zasługi;
- Złoty Krzyż Zasługi;
- Medal 10-lecia Polski Ludowej;
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego;
- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej;
- Odznaka 15-lecia Wyzwolenia Dolnego Śląska.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zenon Prętczyński, Wspomnienia o profesorach Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (z lat studiów 1947–1952), Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005, s. 82-84.. dbc.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-30)].
- 60 lat polskiego środowiska akademickiego we Wrocławiu: Duchowicz Julian. W: CD z wystawy „Wrocławskie Środowisko Akademickie, Twórcy i Ich Uczniowie” zorganizowanej na Politechnice Wrocławskiej w dniach 12–18 listopada 2003 roku. wsa.dbc.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].
- Stankiewicze, PST w Wilnie. stankiewicz.e.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].
- Cmentarze24, m-ce pochówku
- Architekci związani z Wrocławiem
- Polscy architekci
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Urodzeni w 1908
- Wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej
- Zmarli w 1966
- Pochowani na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu
- Ludzie urodzeni w Wilnie