Przejdź do zawartości

Henryk Janus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Janus
Pełne imię i nazwisko

Henryk Nikodem Janus

Data i miejsce urodzenia

29 maja 1910
Rokitnica

Data śmierci

19 października 1966

Poseł IV kadencji Sejmu PRL
Okres

od 30 maja 1965
do 19 października 1966

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Henryk Janus (ur. 29 maja 1910 w Rokitnicy, zm. 19 października 1966) – polski prawnik i polityk, poseł na Sejm PRL IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie górniczej na Górnym Śląsku. Uczęszczał do gimnazjum w Tarnowskich Górach. W czasie studiów w Poznaniu został przyjęty do Korporacji Akademickiej Silesia, w której w roku akademickim 1934/1935 objął stanowisko prezesa[1]. W 1936 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego, po czym pracował jako urzędnik w administracji państwowej. W 1939 walczył w wojnie obronnej 1939 w bitwie nad Bzurą, w wyniku czego dostał się do niewoli (przebywał do 1945 w Oflagu II C Woldenberg).

W 1945 znalazł się ponownie na Górnym Śląsku, organizując polską administrację na Ziemiach Odzyskanych. Wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Pełnił obowiązki wicestarosty i starosty opolskiego, a po likwidacji samorządu w 1950 objął funkcję przewodniczącego prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Opolu. W latach 50. pracował jako dyrektor Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Opolu oraz naczelny dyrektor Wojewódzkiego Zjednoczenia Budownictwa Terenowego. W latach 1956–1965 pełnił obowiązki zastępcy przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu[2].

W latach 1955–1966 stał na czele struktur Stronnictwa Demokratycznego na Śląsku Opolskim jako przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu w Opolu. W 1965 objął mandat posła na Sejm PRL IV kadencji z okręgu Nysa, w parlamencie zasiadał w Komisji Planu Gospodarczego i Finansów.

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu (sektor 1 Zasłużonych-2-5)[3].

Był patronem ulicy w Opolu (obecnie ul. ks. o. Edwarda Frankiewicza)[4].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Życie Korporacyjne”, nr 2 z listopada 1934.
  2. Historia OUW [online], archiwumwww.opole.uw.gov.pl [dostęp 2023-05-16].
  3. Cmentarze komunalne w Opolu [online], opolepolwies.artlookgallery.com [dostęp 2023-05-16].
  4. Uchwała Rady Miasta Opola z dnia 12 marca 1991 roku o zmianie nazw ulic (załącznik). [dostęp 2014-05-18].
  5. M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 („w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969.
  • Stronnictwo Demokratyczne w województwie opolskim w latach 1945–1975, Wydawnictwo „Epoka”, Warszawa 1981, s. 96–97.