Cylindrowiec białawy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
cylindrowiec białawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Henningsomyces candidus Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(3): 483 (1898) Sanctioning author: | |
_Kuntze_575744.jpg)
Cylindrowiec białawy (Henningsomyces candidus (Pers.) Kuntze) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Henningsomyces, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1794 roku Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Solenia candida. Obecną nazwę nadał mu w 1898 r. Otto Kuntze[1].
Ma 9 synonimów. Niektóre z nich:
- Calyptella candida (Pers.) Pat. 1900
- Cyphella candida (Pers.) Pat. 1900
- Lachnella candida (Pers.) G. Cunn. 1963[2].
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Pojedyncze, oddzielone od siebie, ale dość gęsto upakowane i czasami zlewające się z sobą rurki o długości 0,6–0,7 mm i średnicy 0,16–0,20 mm. Powierzchnia biała, drobno owłosiona, zwykle z otworami na wierzchołkach[4].
- Cechy mikroskopowe
Hymenium o grubości około 22 µm pokrywające całą wewnętrzną powierzchnię owocników. System strzępkowy monomityczny. Strzępki o średnicy 2–4 µm, cienkościenne, z prostymi przegrodami i trudno dostrzegalnymi sprzążkami. Są zlepione i trudne do rozdzielenia, strzępki na zewnętrznej powierzchni rozgałęziają się na wierzchołkach. Liczne, wrzecionowate cystydiole o długości do 25 µm i średnicy 5 µm, nieco wystające ponad hymenium. Podstawki szeroko maczugowate, 14–17 × 6–7 µm. Bazydiospory niemal kuliste, 4 × 5 µm, szkliste, cienkościenne, gładkie, nieamyloidalne[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje na niektórych wyspach i na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[5]. W. Wojewoda w 2003 r. wymienił ten gatunek wśród wielkoowocnikowych podstawczaków Polski wraz z uwagą, że występuje lokalnie, ale nie przytoczył jego stanowisk[3]. W późniejszych latach podano jednak jego stanowiska w Polsce[6]. Dość liczne i aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Saprotrof występujący na zmurszałym drewnie[3]. Powoduje białą zgniliznę drewna[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c R.L. Gilbertson, H.H. Burdsall, E.R. Canfield, Fungi that decay Mesquite in Southern Arizona, „Mycotaxon”, 3 (3), Mycobank, 1976, s. 487–551 [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Występowanie Henningsomyces candidus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Aktualne stanowiska cylindrowca białawego w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04] (pol.).