Przejdź do zawartości

Helena Żygulska-Mach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Żygulska-Mach
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1926
Lwów

Data śmierci

25 lipca 2021[1]

Profesor nauk medycznych
Specjalność: okulistyka
Alma Mater

Akademia Medyczna w Krakowie

Doktorat

1951 – medycyna
Akademia Medyczna w Krakowie

Habilitacja

1964 – medycyna
Akademia Medyczna w Krakowie

Profesura

1983

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Krakowie

Okres zatrudn.

1950–1996

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Helena Żygulska-Mach (ur. 7 stycznia 1926 we Lwowie[2], zm. 25 lipca 2021[3][1]) – polska okulistka, profesor medycyny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Maturę zdała w 1943 roku w rodzinnym Lwowie w ramach tajnego nauczania. Studia medyczne rozpoczęła w 1944 roku w ramach tajnego Wydziału Lekarskiego lwowskiej Akademii Medycznej. Dyplom lekarski uzyskała w grudniu 1950 roku na krakowskiej Akademii Medycznej[2]. Na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego zdobyła w 1952 roku dyplom z chemii[2].

Stopień doktora medycyny uzyskała w 1951 roku[2] na podstawie pracy Wpływ obniżonej ciepłoty na przemiany węglowodanów. W okresie 1950–1959 pracowała w Zakładzie Patologii Ogólnej i Doświadczalnej krakowskiej Akademii Medycznej. Pracę w Klinice Chorób Oczu tej uczelni rozpoczęła w 1954. Pod kierunkiem Mariana Wilczka uzyskała pierwszy i drugi stopień specjalizacji w okulistyce. Habilitowała się w 16 czerwca 1964 roku[4][2] na podstawie pracy pod tytułem Zaćma wrodzona w świetle badań glutacjonu, białek i mikroelektroforezy białek rozpuszczalnych soczewki[4][5].

Po śmierci Mariana Wilczka w 1967 roku objęła funkcję kierownika krakowskiej Katedry i Kliniki Chorób Oczu i na tym stanowisku pozostała aż do przejścia na emeryturę w 1996 roku. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk medycznych został jej nadany w 1983 roku[2] (profesorem nadzwyczajnym była od 1973)[2]. W okresie 1987–1990 była prorektorem krakowskiej Akademii Medycznej.

Należała do Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, którego była przewodniczącą w latach 1986–1992[6]. Była też członkinią szeregu towarzystw zagranicznych: Societé Française d’Ophtalmologie, Julius Hirschberg Gesellschaft, Association for Eye Research oraz International Federation of Ophthalmological Societies. Od 1976 należała do krakowskiego oddziału PAN[2].

Była współautorką pierwszych polskich badań medycznych z zastosowaniem izotopów radioaktywnych oraz pierwszych badań światowych dotyczących białek rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych ludzkiej soczewki[2].

Współredaktorka podręcznika „Czerniak złośliwy” (wraz z J. Skowronkiem i A. Mackiewiczem, Termedia 1998, ISBN 83-908325-5-0). Zasiada w komitecie honorowym czasopisma „Klinika Oczna[7]. Zainteresowania kliniczne i badawcze H. Żygulskiej-Mach dotyczyły głównie zaćmy, biochemii soczewki oka i ciała szklistego oraz leczenia nowotworów oka (onkologia okulistyczna). Jednym z osiągnięć krakowskiego ośrodka kierowanego przez H. Żygulską-Mach było wprowadzenie w 1968 roku promieniotwórczego izotopu kobaltu (bomba kobaltowa) w zachowawczym leczeniu nowotworów narządu wzroku.

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b nekrolog na stronie Polskiego Towarzystwa Okulistycznego (dostęp: 5 sierpnia 2021).
  2. a b c d e f g h i Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1987, s. 768. ISBN 83-223-2339-5.
  3. Helena Żygulska-Mach. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2021-08-01]. (pol.).
  4. a b Ministerstwo Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Katalog rozpraw doktorskich i habilitacyjnych 1965, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 748.
  5. Wydana w formie monografii w 1964 roku.
  6. O PTO – historia. Polskie Towarzystwo Okulistyczne. [dostęp 2015-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].
  7. Redakcja. Klinika Oczna. [dostęp 2014-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]