Hatsukaichi
34°21′N 132°20′E/34,350000 132,333333
| |||||||
 Terminal promowy Miyajimaguchi | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prefektura | |||||||
| Wyspa | |||||||
| Region | |||||||
| Burmistrz |
Tarō Matsumoto | ||||||
| Powierzchnia |
489,49 km² | ||||||
| Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
| ||||||
| Kod pocztowy |
〒738-8501 | ||||||
| Symbole japońskie | |||||||
| Drzewo | |||||||
| Kwiat |
azalia satsuki (grupa odmian z gatunku Rhododendron indicum)[2] | ||||||
Położenie na mapie prefektury Hiroszima  | |||||||
Położenie na mapie Japonii  | |||||||
| 34°21′N 132°20′E/34,350000 132,333333
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Hatsukaichi (jap. 廿日市市 Hatsukaichi-shi) – miasto portowe w zachodniej części Morza Wewnętrznego (Seto-naikai, dosł. Wewnętrzne Morze Cieśnin), w Japonii, na wyspie Honsiu (Honshū), w prefekturze Hiroszima (Hiroshima).
Hatsukaichi jest najbardziej znane ze swojej historii jako nadmorski targ i brama do chramu Itsukushima na wyspie Miyajima. Nazwa miasta wywodzi się od tradycyjnego, od okresu Kamakura (1185–1333), targu (市, ichi) produktów spożywczych, organizowanego 20. dnia (廿日, hatsuka) każdego miesiąca[3].
Itsukushima (Miyajima)
[edytuj | edytuj kod]W granicach administracyjnych Hatsukaichi znajduje się główna atrakcja regionu, wyspa Itsukushima (Itsuku-shima) powszechnie znana jako Miyajima (Miya-jima), która słynie z chramu[a] shintō i jego wielkiej bramy torii, zaliczanego do słynnych „trzech japońskich pejzaży” (Nihon-sankei), pozostałe dwa to: zatoka Matsushima i mierzeja Ama-no-hashidate.
W 1923 roku cała Miyajima została wyznaczona przez rząd jako miejsce o znaczeniu historycznym i niezwykle pięknym krajobrazie, a w 1950 włączona do Parku Narodowego Seto Naikai. W 1996 chram Itsukushima został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Muzeum Sztuki Umi-Mori
[edytuj | edytuj kod]Muzeum Sztuki Umi-Mori (Umi-no-mieru-mori Bijutsukan, Umi-Mori Art Museum) jest usytuowane na zboczu wzgórza, naprzeciwko wyspy Miyajima, z widokiem na Morze Wewnętrzne. Obejmuje obrazy m.in. takich malarzy, jak Seihō Takeuchi (1842–1942) i innych współczesnych japońskich artystów. Prezentowane są tam: flakony perfum z Europy, drzeworyty z okresu dynastii Qing w Chinach oraz japońskie zwoje emaki-mono. Muzeum organizuje warsztaty i prowadzi działania edukacyjne, które dają zwiedzającym okazję poznania artystycznego i kulturowego dziedzictwa różnych krajów i regionów[4].
Kendama
[edytuj | edytuj kod]Kendama (bilboquet, cup-and-ball, ball in a cup, ring and pin)[5] to tradycyjna zabawka, która dotarła do Japonii prawdopodobnie poprzez Holendrów (zob. Dejima) w okresie Edo. Obecna jej postać wywodzi się z Hatsukaichi, historycznie związanego z transportem drewna i rzemiosłem drewnianym, o czym świadczy piękno chramu Itsukushima.
Uważa się, że historia tej zabawki sięga starożytnych Chin, ale w rzeczywistości istnieją zapisy z XVI-wiecznej Francji jako rozrywce dzieci z rodzin arystokratycznych. Istnieje także opinia, że w dawnych czasach używano jej również do treningu myśliwskiego[6].
W okresie Meiji (1868–1912) mieszkańcy miasta rozpoczęli produkcję różnych drewnianych zabawek metodą toczenia drewna. Turyści odwiedzający Miyajimę chętnie kupowali je jako pamiątki.
W 1918 roku pewien rzemieślnik ulepszył dawną formę kendamy i stworzył tę znaną dzisiaj. Trzy lata później założył fabrykę drewnianych zabawek. Po zmiennych okresach popularności i braku zainteresowania władze miasta i rzemieślnicy postanowili przywrócić modę na tę tradycyjną zabawkę zręcznościową. Od 2011 roku zabawka jest dystrybuowana do wszystkich klas pierwszych szkół podstawowych[6].
W 1979 roku odbył się pierwszy w historii ogólnokrajowy turniej kendamy. Od 2000 roku miasto Hatsukaichi promuje się jako „miejsce narodzin kendamy”. Swoje wysiłki zwróciło na entuzjastów z zagranicy, zwłaszcza z Ameryki, tworząc pierwszy w historii „Puchar Świata Kendama” w 2014 roku. Od tego czasu turniej odbywa się co roku. Ze względu na pandemię przeniósł się czasowo do serwisu internetowego, ale w 2022 roku w Hatsukaichi uczestnicy częściowo powrócili do bezpośredniego współzawodnictwa o mistrzostwo świata[6].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Hatsukaichi graniczy z miastami: Hiroszima, Ōtake, Iwakuni, Masuda.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto otrzymało rangę administracyjną 市 (-shi) w 1988 roku.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Most łączący Hatsukaichi i Hiroszimę -
Torii chramu Itsukushima -
Widok z góry Misen na chram Itsukushima w dole i miasto Hatsukaichi na przeciwnym brzegu -
Muzeum sztuki Umi-Mori Art Museum -
Wyspy na Morzu Wewnętrznym widziane ze świątyni Gokuraku-ji w Hatsukaichi -
Kendama
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 人口と世帯数. Hatsukaichi City. [dostęp 2022-12-16]. (jap.).
- ↑ a b 市の木、市の花. Hatsukaichi City. [dostęp 2022-12-16]. (jap.).
- ↑ Hatsukaichi. Expedia, Inc., 2022. [dostęp 2022-12-16]. (ang.).
- ↑ About the Museum. Umi-Mori Art Museum, 2018. [dostęp 2022-12-16]. (ang.).
- ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 469. ISBN 978-4-385-13107-8.新明解国語辞典&rft.date=2018&rft.pub=Sanseido Co., Ltd.&rft.place=Tokyo&rft.pages=469&rft.isbn=978-4-385-13107-8">
- ↑ a b c The History of Kendama. 一般社団法人はつかいち観光協会, 2022. [dostęp 2022-12-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona Muzeum Sztuki Umi-Mori (ang.)
- Strona oficjalna GLOKEN - Global Kendamas Network (ang.)
- Historia zabawki (ang.)
| Miasta | |
|---|---|
| Dzielnice Hiroszimy | |
| Powiaty |
