Przejdź do zawartości

HMS Meon (1943)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z HMCS Meon)
HMS Meon (K269)
Ilustracja
Bliźniacza fregata „Monnow” w 1944 r.
Klasa

fregata

Typ

River

Historia
Stocznia

Inglis(inne języki), Glasgow

Położenie stępki

31 grudnia 1942

Wodowanie

4 sierpnia 1943

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Meon” (K269)

Wejście do służby

31 grudnia 1943

Wycofanie ze służby

luty 1944

 Royal Canadian Navy
Nazwa

HMCS „Meon” (K269)

Wejście do służby

7 kwietnia 1944

Wycofanie ze służby

22 kwietnia 1945

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Meon” (K269)

Wycofanie ze służby

7 lipca 1965

Los okrętu

sprzedany 14 maja 1966

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 1398–1460 ton
pełna: 1865–2180 t

Długość

całkowita: 91,8 metra
86,3 m między pionami

Szerokość

11,2 m

Zanurzenie

3,61–3,89 m

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM
2 kotły, 2 śruby
Prędkość

20 węzłów

Zasięg

7200 Mm przy prędkości 12 węzłów

Sensory
radary Typ 271 lub 272, 291
sonary
Uzbrojenie
2 działa kal. 102 mm (2 x I)
4–6 działek plot. kal. 20 mm (4–6 x I)
1 miotacz Hedgehog
8 mbg, 2 zrzutnie bg
Załoga

140

HMS Meon (K269)brytyjska, a następnie kanadyjska fregata z okresu II wojny światowej, jedna ze 135 zbudowanych jednostek typu River. Okręt został zwodowany 4 sierpnia 1943 roku w stoczni Inglis(inne języki) w Glasgow, a do służby w Royal Navy wszedł 31 grudnia 1943 roku z numerem burtowym K269. 7 kwietnia 1944 roku fregata weszła w skład Royal Canadian Navy pod nazwą HMCS „Meon”, zachowując numer taktyczny. Po zakończeniu działań wojennych jednostka została zwrócona Brytyjczykom, po czym przebudowana na okręt dowodzenia(inne języki). HMS „Meon” wziął udział w inwazji na Egipt w 1956 roku, po czym został wycofany ze służby w lipcu 1965 roku i sprzedany w celu złomowania w roku następnym.

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

Projekt okrętu powstał na skutek konieczności budowy jednostek eskortowych przeznaczonych do ochrony konwojów o lepszych parametrach od korwet typu Flower, budowanych masowo w początkowym okresie II wojny światowej[1]. Bazując na rozwiązaniach konstrukcyjnych tych ostatnich, inżynier William Reed zaprojektował jednostki znacznie dłuższe, szersze, wyposażone w siłownię o większej mocy z dwiema śrubami (lecz nadal była to maszyna parowa, znacznie tańsza od nowocześniejszych turbin parowych), co w konsekwencji spowodowało wzrost zasięgu, dzielności morskiej, prędkości i ilości przenoszonego uzbrojenia[1][2]. Wykorzystanie cywilnych metod budowy i podzespołów dało możliwość masowej i taniej produkcji okrętów nawet w małych stoczniach, w wyniku czego powstało aż 135 fregat typu River[1]. Nowy typ jednostki zwalczania okrętów podwodnych był pierwszym, który został sklasyfikowany jako fregata[2].

HMS[a] „Meon” zbudowany został w stoczni Inglis(inne języki) w Glasgow[3][4]. Stępkę okrętu położono 31 grudnia 1942 roku, został zwodowany 4 sierpnia 1943 roku, a ukończono go w grudniu 1943 roku[5][6].

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Okręt był oceaniczną fregatą, przeznaczoną głównie do zwalczania okrętów podwodnych[7]. Długość całkowita wynosiła 91,8 metra (86,3 metra między pionami), szerokość 11,2 metra i zanurzenie maksymalne 3,89 metra[7][6]. Wyporność standardowa wynosiła pomiędzy 1398 a 1460 ton, a pełna 1865–2180 ton[7][5]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM, do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły Admiralicji[7][6]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 20 węzłów[7][5]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 646 ton mazutu, co zapewniało zasięg wynoszący 7200 Mm przy prędkości 12 węzłów (lub 5400 Mm przy prędkości 15 węzłów)[6][8].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z dwóch pojedynczych dział uniwersalnych kal. 102 mm (4 cale) QF HA Mark XIX L/40[7][6]. Uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z 4–6 pojedynczych działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm Mark II/IV L/70[6]. Broń ZOP stanowiły: miotacz Hedgehog oraz osiem miotaczy i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem do 150 bg)[6]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary Typ 271 lub 272, 291 oraz sonary[6].

Załoga okrętu składała się z 140 oficerów, podoficerów i marynarzy[7][5][b].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Royal Navy

[edytuj | edytuj kod]

Okręt wszedł do służby w Royal Navy 31 grudnia 1943 roku, otrzymując numer taktyczny K269[6][4]. Podczas kilkumiesięcznej służby w marynarce brytyjskiej jednostka uczestniczyła na przełomie stycznia i lutego 1944 roku w eskorcie konwoju ON-220[9].

Royal Canadian Navy

[edytuj | edytuj kod]

7 kwietnia 1944 roku fregata została ona przekazana Kanadzie, wchodząc w skład Royal Canadian Navy pod nazwą HMCS[c] „Meon”, zachowując numer taktyczny K269[10][11]. W barwach kanadyjskich „Meon” eskortował osiem konwojów: HX-289 (maj 1944 roku), ON-258 (październik), SC-163 (grudzień), ON-271 (grudzień), ON-274 (styczeń 1945 roku), ONS-41 (luty), ON-284 (luty) i HX-347 (marzec – kwiecień)[9]. W 1944 roku wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze jednostki, instalując dodatkowe działka kal. 20 mm (od tego momentu fregata była uzbrojona w 10 działek Oerlikon kal. 20 mm Mark II/IV L/70 (cztery podwójne i dwa pojedyncze)[12]. Na przełomie 1944 i 1945 roku dokonano kolejnej modyfikacji uzbrojenia przeciwlotniczego: w miejsce trzech podwójnych działek kal. 20 mm zamontowano trzy pojedyncze działka Bofors kal. 40 mm L/56 Mark I/III[3][12]. Okręt został zwrócony Brytyjczykom 22 kwietnia 1945 roku[11].

Royal Navy

[edytuj | edytuj kod]

W 2. połowie lat 40. fregatę poddano konwersji na okręt dowodzenia(inne języki), demontując uzbrojenie artyleryjskie i miotacz Hedgehog (zainstalowano natomiast trzy nowe działka Bofors kal. 40 mm Mark 7 L/60 i cztery pojedyncze działka Oerlikon kal. 20 mm Mark 7 L/70, pozostawiając też zapas 54 bomb głębinowych) oraz powiększając nadbudówkę w celu uzyskania dodatkowej przestrzeni dla żołnierzy[12][13]. Następnie okręt trafił do rezerwy w Harwich, po czym ponownie przywrócono go do służby 3 kwietnia 1951 roku[11]. Okręt pełnił służbę w siłach desantowych w latach 1952-1965, uczestnicząc m.in. w inwazji na Egipt w listopadzie 1956 roku[11]. W okresie powojennym okręt nosił numer taktyczny F369[12][14].

Jednostka została wycofana ze służby 7 lipca 1965 roku i następnie sprzedana w celu złomowania 14 maja 1966 roku firmie Hughes Bolckow w Blyth[10][11].

  1. HMS – His/Her Majesty’s Ship – Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.
  2. Borowiak 2013 ↓, s. 341 podaje, że załoga liczyła między 114 a 141 osób.
  3. HMCS – His/Her Majesty’s Canadian Ship – Kanadyjski Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Borowiak 2013 ↓, s. 340.
  2. a b Jackson 2001 ↓, s. 276.
  3. a b Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 59.
  4. a b Lenton 1974 ↓, s. 44.
  5. a b c d Blackman 1953 ↓, s. 71.
  6. a b c d e f g h i Gogin 2018C ↓.
  7. a b c d e f g Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 58.
  8. Borowiak 2013 ↓, s. 341.
  9. a b Kindell 2011 ↓.
  10. a b Colledge i Warlow 2006 ↓, s. 223.
  11. a b c d e Friedman 2012 ↓, s. 565.
  12. a b c d Gogin 2018B ↓.
  13. Friedman 2012 ↓, s. 227-228.
  14. Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 492.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]