HMCS Grou
„Grou” w latach 40. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
1 maja 1943 |
Wodowanie |
7 sierpnia 1943 |
Royal Canadian Navy | |
Wejście do służby |
4 grudnia 1943 |
Wycofanie ze służby |
25 lutego 1946 |
Los okrętu |
sprzedany w 1947 i złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 1310–1460 ton |
Długość |
całkowita: 91,8 metra |
Szerokość |
11,2 m |
Zanurzenie |
3,61–3,89 m |
Napęd | |
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM 2 kotły, 2 śruby | |
Prędkość |
20 węzłów |
Zasięg |
7200 Mm przy prędkości 12 węzłów |
Sensory | |
radary Typ 271 lub 272, 291 sonary | |
Uzbrojenie | |
2 działa kal. 102 mm (2 x I) 4–6 działek plot. kal. 20 mm (4–6 x I) 1 miotacz Hedgehog 8 mbg, 2 zrzutnie bg | |
Załoga |
140 |
HMCS Grou (K518) – kanadyjska fregata z okresu II wojny światowej, jedna ze 135 zbudowanych jednostek typu River. Okręt został zwodowany 7 sierpnia 1943 roku w stoczni Canadian Vickers w Montrealu, a do służby w Royal Canadian Navy wszedł 4 grudnia 1943 roku z numerem burtowym K518. Podczas działań wojennych HMCS „Grou” uczestniczył w eskorcie sześciu konwojów. Jednostka została wycofana ze służby 25 lutego 1946 roku i następnie sprzedana w celu złomowania.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Projekt okrętu powstał na skutek konieczności budowy jednostek eskortowych przeznaczonych do ochrony konwojów o lepszych parametrach od korwet typu Flower, budowanych masowo w początkowym okresie II wojny światowej[1]. Bazując na rozwiązaniach konstrukcyjnych tych ostatnich, inżynier William Reed zaprojektował jednostki znacznie dłuższe, szersze, wyposażone w siłownię o większej mocy z dwiema śrubami (lecz nadal była to maszyna parowa, znacznie tańsza od nowocześniejszych turbin parowych), co w konsekwencji spowodowało wzrost zasięgu, dzielności morskiej, prędkości i ilości przenoszonego uzbrojenia[1][2]. Wykorzystanie cywilnych metod budowy i podzespołów dało możliwość masowej i taniej produkcji okrętów nawet w małych stoczniach, w wyniku czego powstało aż 135 fregat typu River[1]. Nowy typ jednostki zwalczania okrętów podwodnych był pierwszym, który został sklasyfikowany jako fregata[2].
HMCS[a] „Grou” zbudowany został w stoczni Canadian Vickers w Montrealu[3][4]. Stępkę okrętu położono 1 maja 1943 roku, a zwodowany został 7 sierpnia 1943 roku[5][6].
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręt był oceaniczną fregatą, przeznaczoną głównie do zwalczania okrętów podwodnych[7]. Długość całkowita wynosiła 91,8 metra (86,3 metra między pionami), szerokość 11,2 metra i zanurzenie maksymalne 3,89 metra[5][7]. Wyporność standardowa wynosiła pomiędzy 1310 a 1460 ton, a pełna 1920–2180 ton[5][7]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM, do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły Admiralicji[5][7]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 20 węzłów[5][7]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 646 ton mazutu, co zapewniało zasięg wynoszący 7200 Mm przy prędkości 12 węzłów (lub 5400 Mm przy prędkości 15 węzłów)[5][8].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z dwóch pojedynczych dział uniwersalnych kal. 102 mm (4 cale) QF HA Mark XIX L/40[5][7]. Uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z 4–6 pojedynczych działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm Mark II/IV L/70[5] . Broń ZOP stanowiły: miotacz Hedgehog oraz osiem miotaczy i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem do 150 bg)[5] . Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary Typ 271 lub 272, 291 oraz sonary[5] .
Załoga okrętu składała się z 140 oficerów, podoficerów i marynarzy[5][7][b].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Okręt wszedł do służby w Royal Canadian Navy 4 grudnia 1943 roku, otrzymując numer taktyczny K518[4][6]. Podczas wojny jednostka uczestniczyła w eskorcie sześciu konwojów: HX-282, HX-283 (marzec 1944 roku), RA-59 (kwiecień – maj), HX-319 (listopad), OS-105KM (styczeń 1945 roku) i ON-285 (luty)[9] .
W 1944 roku wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze jednostki, instalując dodatkowe działka kal. 20 mm (od tego momentu fregata była uzbrojona w 10-12 działek Oerlikon kal. 20 mm Mark II/IV L/70 (sześć podwójnych lub cztery podwójne i dwa pojedyncze)[5][10] . W 1945 roku dokonano kolejnej modyfikacji uzbrojenia: zdemontowano dwa pojedyncze działa kal. 102 mm, instalując w zamian podwójny zestaw QF Mark XVI L/45 tego samego kalibru[5][10] .
Jednostka została wycofana ze służby 25 lutego 1946 roku i następnie sprzedana 13 grudnia 1947 roku w celu złomowania, które odbyło się w Victorii w 1948 roku[6][11].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ HMCS – His/Her Majesty’s Canadian Ship – Kanadyjski Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.
- ↑ Borowiak 2013 ↓, s. 341 podaje, że załoga liczyła między 114 a 141 osób.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Borowiak 2013 ↓, s. 340.
- ↑ a b Jackson 2001 ↓, s. 276.
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 59.
- ↑ a b Lenton 1974 ↓, s. 49.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Gogin 2018C ↓.
- ↑ a b c Friedman 2012 ↓, s. 570.
- ↑ a b c d e f g Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 58.
- ↑ Borowiak 2013 ↓, s. 341.
- ↑ Kindell 2011 ↓.
- ↑ a b Gogin 2018B ↓.
- ↑ Colledge i Warlow 2006 ↓, s. 149-150.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Borowiak: Zabójcy U-Bootów. Bitwa o Atlantyk 1939–1945. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2013. ISBN 978-83-7020-471-6.
- J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy. London: Chatham Publishing, 2006. ISBN 978-1-86176-281-8. (ang.).
- Norman Friedman: British Destroyers and Frigates: The Second World War and After. Barnsley: Seaforth Publishing, 2012. ISBN 978-184832-015-4. (ang.).
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Ivan Gogin: early River frigates (1943, 1943-1944/1944). Navypedia. [dostęp 2018-07-17]. (ang.).
- Ivan Gogin: "RIVER" (British- and early Canadian-built) frigates (1942 - 1944). Navypedia. [dostęp 2018-07-17]. (ang.).
- Robert Jackson: Niszczyciele, fregaty i korwety. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2001. ISBN 83-1109-273-7.
- Don Kindell: Convoy Escort Movements of Royal and Dominion Navy Vessels - RIVER-CLASS FRIGATES, Part 4 of 6, Royal Australian & Canadian Navies. Naval History Homepage, 2011. [dostęp 2018-07-17]. (ang.).
- H.T. Lenton: British Escort Ships. New York: Arco Publishing Company, Inc., 1974. ISBN 0-668-03507-2. (ang.).