Przejdź do zawartości

HD 40307 b

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HD 40307 b
Odkrywca

zespół Michela Mayora

Data odkrycia

16 czerwca 2008

Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka

0,047 au

Mimośród

0,0

Okres orbitalny

4,3115 ± 0,0006

Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)

0,0132 MJ

HD 40307 bplaneta pozasłoneczna orbitująca wokół gwiazdy HD 40307. Znajduje się 42 lata świetlne od Ziemi w gwiazdozbiorze Malarza. Planeta została odkryta metodą Dopplera przy użyciu spektrometru HARPS w czerwcu 2008 roku. HD 40307 b jest najmniejszą z trzech superziem odkrytych w tym układzie planetarnym.

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak wiele innych planet pozasłonecznych, HD 40307 b została odkryta poprzez pomiary prędkości radialnej gwiazdy. Pomiarów dokonano przy użyciu spektrometru HARPS znajdującego się w Obserwatorium La Silla w Chile. Odkrycie zostało ogłoszone na konferencji w Nantes, we Francji, między 16 a 18 czerwca 2008 roku[1].

Orbita i masa

[edytuj | edytuj kod]

HD 40307 b należy do planet typu superziemia. Jest ona najlżejszym ciałem układu planetarnego z masą 4,2 mas Ziemi[2]. Swoją gwiazdę HD 40307 obiega w ciągu 4,3 dnia[3] po orbicie oddalonej od gwiazdy o 0,047 j.a.[4]. Ekscentryczność orbity jest bardzo mała i nie ma wystarczających danych, by ją dokładnie określić.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Ze swoją masą 4,2 mas Ziemi, HD 40307 b jest prawdopodobnie zbyt mała, by być gazowym olbrzymem[3]. Koncepcja ta została podważona w 2009 roku, kiedy to stwierdzono, że jeżeli HD 40307 b jest superziemią, to musi być ciałem bardzo niestabilnym i zagrożonym pływami, większymi od tych, na jakie narażony jest Io, jeden z księżyców Jowisza. Jeżeli HD 40307 b jest gazowym olbrzymem, to pływy nie są zagrożeniem dla planety. Niestety, odkrycie planety poprzez pomiar prędkości radialnej wyklucza pozyskanie dokładnych danych o promieniu czy temperaturze powierzchni.

Na podstawie modeli można podejrzewać, że silne pływy doprowadzają do zniszczenia większych naturalnych satelitów, przez co jest mało prawdopodobne, by HD 40307 b posiadała jakiekolwiek księżyce[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Trio of 'super-Earths' discovered. BBC. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  2. The HARPS search for southern extra-solar planets. XIII. A planetary system with 3 Super-Earths (4,2, 6,9, & 9,2 Earth masses). arxiv.org. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  3. a b Three super-Earths found around one star. msnbc.com. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  4. Notes for Planet HD 40307 b. exoplanet.eu. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
  5. Stability of Satellites around Close-in Extrasolar Giant Planets. adsabs.harvard.edu. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).