Giovanni Papini

Giovanni Papini

Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1881 Florencja
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1956 Florencja
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	dziennikarz, eseista, krytyk, poeta, nowelista
Epoka	futuryzm

Giovanni Papini (ur. 9 stycznia 1881 we Florencji, zm. 8 lipca 1956 tamże) – włoski dziennikarz, eseista, krytyk literacki, poeta i nowelista związany z futuryzmem.

Był samoukiem. W 1903 założył pismo „Leonardo” (później „La Voce”), zajmujące się problematyką kulturową, stawiające sobie za cel wzbudzenie nowych trendów intelektualnych we Włoszech. W latach 1913–1915 pracował jako redaktor pisma „Lacerba”. Był zwolennikiem przystąpienia Włoch do I wojny światowej, a po jej zakończeniu popierał część postulatów faszystowskich. Na początku lat 20. zmienił swój światopogląd religijny, wiążąc się z ruchem katolickim i stając na czele m.in. florenckich pisarzy katolickich (pismo „Il Frontespizio”).

Książki

• Zmierzch filozofów (1906) – praca filozoficzna
• Pamiętniki Pana Boga (1911) – szydercza polemika nt. roli Boga w życiu człowieka i świata, Papini opublikował ją będąc zagorzałym ateistą
• Skończony człowiek (1912) – powieść autobiograficzna, odsłaniająca trudne początki jego literackiej kariery
• Pragmatyzm
• Dzieje Chrystusa (1921)
• Listy Celostyna
• Szatan
• Dante żywy
• Święty Augustyn
• Gog
• Świadkowie Męki

Poezje:

• Pane e vino (1926)

Literaturoznastwo:

• Żywy Dante (1933)
• Historia literatury włoskiej (1937)

Linki zewnętrzne

• Pamiętniki Pana Boga. [dostęp 2011-01-10]. (pol.).
• Strona o Papinim. [dostęp 2011-01-10]. (wł.).