Przejdź do zawartości

Geoff Hurst

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Geoff Hurst
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Sir Geoffrey Charles Hurst

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1941
Ashton-under-Lyne

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1959–1972 West Ham United 411 (180)
1972–1975 Stoke City 108 (30)
1975–1976 West Bromwich Albion 10 (2)
1976 Seattle Sounders 24 (9)
1976 Cork Celtic 9 (3)
1976–1977 Telford United
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1966–1972  Anglia 49 (24)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1979–1981 Chelsea
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Geoff Hurst, właśc. sir Geoffrey Charles Hurst (ur. 8 grudnia 1941 w Ashton-under-Lyne) – angielski piłkarz, mistrz świata 1966.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W swojej karierze grał w klubach: West Ham United (do 1972), Stoke City (do 1975), West Bromwich Albion (w 1975) oraz Seattle Sounders (1976), a także irlandzkim Cork Celtic i lidze Kuwejtu oraz w klubie krykietowym z najwyższej ligi. W reprezentacji rozegrał 49 meczów, zdobył 24 bramki. Trzykrotnie wybierany na piłkarza roku w Anglii. Z West Ham United wygrał Puchar Anglii w 1964 i Puchar Zdobywców Pucharów w następnym sezonie. Jako trener Chelsea (1982 – 1984) spadł z nią do trzeciej ligi. Prowadził też amatorski Telford United[1].

Podczas mundialu 1966 w Anglii został pierwszym piłkarzem w historii mistrzostw świata, który w meczu finałowym strzelił hat-tricka (jako drugi dokonał tego Kylian Mbappé w finale mistrzostw świata w 2022 roku). Pierwszą bramkę zdobył jeszcze w pierwszej połowie meczu AngliaNiemcy. Druga, w dogrywce, stała się najsłynniejszą. Hurst trafił piłką w poprzeczkę, od której odbiła się i spadła na murawę przed lub za linią bramkową (kontrowersje trwają do dziś), a jeden z Niemców wybił ją poza linię końcową. Sędzia główny Gottfried Dienst nie widział, czy piłka przekroczyła linię bramkową i zwrócił się do radzieckiego sędziego liniowego Tofika Bachramowa. Po konsultacji z nim uznał bramkę, pomimo sprzeciwów Niemców. W końcówce Hurst strzelił jeszcze jedną bramkę i Anglia wygrała 4:2.

W 1979 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE).

Martin Peters, Geoff Hurst i Bobby Moore (WHU) oraz Ray Wilson (Everton F.C.) są przedstawieni na pomniku mistrzów świata 1966 – wzorowanym na fotografii wykonanej po finale, który stoi przed stadionem West Ham United w Londynie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Rzeczpospolita” – „Piłka w grze”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]