Gartz (Oder)
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Powierzchnia |
61,69 km² | ||
Wysokość |
6 m n.p.m. | ||
Populacja (31.12.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
03332 | ||
Kod pocztowy |
16307 | ||
Tablice rejestracyjne |
UM, ANG, PZ, SDT, TP | ||
Położenie na mapie Brandenburgii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
53°12′N 14°23′E/53,200000 14,383333 | |||
Strona internetowa |
Gartz (Oder)[2] – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Uckermark, siedziba urzędu Gartz (Oder) nad Odrą Zachodnią, przy granicy z Polską. Liczba mieszkańców wynosi około 2,5 tys.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto Gartz jest położone przy drodze krajowej nr 2 w pobliżu Międzynarodowego Parku Dolina Dolnej Odry, 30 km na południe od Szczecina. 6 km na południe od miasta rzeka Odra dzieli się na dwa ramiona Odrę Wschodnią i Zachodnią. Zachodni nurt płynie wzdłuż wschodniej granicy miasta będąc równocześnie granicą pomiędzy Republiką Federalną Niemiec a Polską. Na drugim brzegu Odry znajduje się teren Elektrowni Dolna Odra w Nowym Czarnowie. W Gartz do Odry uchodzi niewielka rzeka Salveibach.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W skład Gartz (Oder) wchodzą następujące części miejscowości (Ortsteile): Gartz (Oder), Friedrichsthal, Geesow, Geesow Bahnhof, Hohenreinkendorf, Beatenhof, Freudenfeld, Heinrichshofer Ausbau, Salveymuhle 2, Salveymuhle 3.
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa pochodzi od staropołabskiego rzeczownika pospolitego *gardec (*gard ‘gród’ przyrostek -ec), oznaczającego ‘grodziec, zamek, gród, miasteczko’[3][4]. Tłumaczona na język polski jako Gardziec Odrzański[5] lub Grodzisk[6], także Hradyszcze[7].
Kalendarium
[edytuj | edytuj kod]- 1124 – pierwsza wzmianka historyczna – Otton z Bambergu udaje się w misję chrystianizacyjną obejmującą m.in. Gartz;
- 1249 – Barnim I nadaje miastu prawa miejskie na prawie magdeburskim;
- 1325 – Gartz przystępuje do Hanzy;
- 1341 – Gartz tymczasową siedzibą Barnima Wielkiego[8];
- 1388 – prawo pobierania cła w komorze celnej w Gartz zostaje przyznane Szczecinowi[9];
- 1502 – tymczasowa siedziba księcia pomorskiego Bogusława X Wielkiego i jego żony, Anny Jagiellonki;
- 1630 – podczas wojny trzydziestoletniej miasto ulega zniszczeniu;
- 1648 – po śmierci Książąt Pomorskich oraz w wyniku pokoju westfalskiego Gartz znalazło się na terenach, które podczas Wojny Północnej były szwedzkim lennem;
- 1659 – kolejne zniszczenie miasta podczas Potopu Szwedzkiego;
- 1713 – liczne zniszczenia zabudowy podczas Wojny Północnej;
- 1720 – Gartz znajduje się w Prusach, należy do Zachodniego Pomorza; w prowincji Pomorze miasto znajduje się do 1945 roku;
- 1818–1939 – miasto należy do powiatu Randow;
- 1853 – w mieście rodzi się Jonathan Paul, późniejszy pastor luterański i pionier ruchu zielonoświątkowego w Niemczech[10];
- 1939-1945 – Gartz należy do powiatu Greifenhagen;
- 1945 – miasto po zakończeniu II wojny Światowej jest poważnie uszkodzone, rozpoczyna się odbudowa. Wskutek postanowień poczdamskich miasto znajduje się w kraju związkowym Meklemburgii-Pomorzu Przednim;
- 1952 – Gartz znajduje się w nowo utworzonym okręgu Frankfurt nad Odrą;
- 1992 – Gartz i 20 pobliskich gmin po reformie administracyjnej jest obsługiwane przez biuro w Gartz;
- 1993 – zakończenie reformy administracyjnej, Gartz należy do powiatu Uckermark.
Obiekty zabytkowe i historyczne
[edytuj | edytuj kod]- Kościół św. Szczepana zbudowany na przełomie XIII i XIV wieku w stylu gotyckim, murowany. Zniszczony w 1945 r., zachowany chór i transept. Pozostawiony w formie trwałej ruiny.
- Dawny szpital Ducha Świętego wybudowany w XIII wieku, gotycki. Odbudowany po zniszczeniach wojennych pełni dziś rolę galerii i sali koncertowej.
- Średniowieczne mury miejskie z Bramą Szczecińską (Stettiner Tor), Wieżą Bocianią i Basztą Prochową krytą niebieskim dachem.
Muzeum Miasta Gartz z wystawą o historii miasta od XVIII wieku do dziś.
Transport
[edytuj | edytuj kod]Drogi
[edytuj | edytuj kod]Miasto położone przy drodze krajowej nr B2, która jest przedłużeniem polskiej drogi krajowej nr 13.
Kolej
[edytuj | edytuj kod]Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w oddalonym o 7 km Tantow na linii kolejowej Berlin – Szczecin. Do 1945 r. czynna była także linia Tantow – Gartz (Oder) ze stacją pośrednią w Geeskow.
Rowerowa
[edytuj | edytuj kod]Przez miasto przebiega międzynarodowy szlak rowerowy Odra – Nysa, łączący Sudety z wybrzeżem Morza Bałtyckiego.
Woda
[edytuj | edytuj kod]Nad Odrą znajduje się molo z przystanią pasażerską, z której odpływają statki wycieczkowe w rejsy spacerowe po Odrze.
Do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowało tu rzeczne przejście graniczne Gartz – Widuchowa, które na mocy układu z Schengen zostało zlikwidowane.
Współpraca międzynarodowa
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bevölkerungsentwicklung und Bevölkerungsstand im Land Brandenburg, [w:] download.statistik-berlin-brandenburg.de/ [online] [dostęp 2024-11-10] (niem.).
- ↑ Urzędowa forma nazwy jest dwuczłonowa, przy czym drugi wyraz zapisywany jest w nawiasie; potocznie nazwę skraca się do samego Gartz.
- ↑ Oswald Jannermann, Slawische Orts- und Gewässernamen in Deutschland, Norderstedt 2009, s. 32.
- ↑ Manfred Niemeyer , Deutsches Ortsnamenbuch, Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, 2012, s. 198, ISBN 978-3-11-018908-7 .
- ↑ Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1].
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt I. Poznań: 1934.
- ↑ W. Dzwonkowski, 1918. Prahistorja ziem polskich. Słowiańszczyzna pierwotna. Początki polskiej kultury i organizacji. Warszawa; mapa.
- ↑ Jarosław Kociuba: Pomorze – Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach Księstwa Pomorskiego. Szczecin: Walkowska Wydawnictwo, 2012. ISBN 978-83-61805-49-6.
- ↑ Kozłowski K., Podralski J. Gryfici książęta Pomorza Zachodniego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin 1985.
- ↑ D. D. Bundy, Paul, Jonathan Anton Alexander, [w:] The New International Dictionary of Pentecostal and Charismatic Movements, red. Stanley M. Burgess, wyd. 2, Grand Rapids Mich. 2002, s. 958.