Galaretnica pucharkowata

Galaretnica pucharkowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	Gelatinodiscaceae
Rodzaj	galaretnica
Gatunek	galaretnica pucharkowata
	Nazwa systematyczna
	Ascocoryne cylichnium (Tul.) Korf.; Phytologia 21(4): 202 (1971)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Galaretnica pucharkowata (Ascocoryne cylichnium (Tul.) Korf.) – gatunek grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ascocoryne, Gelatinodiscaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1853 Louis René Tulasne nadając mu nazwę Peziza cylichnium. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1971 Richard Paul Korf, przenosząc go do rodzaju Ascocoryne^[1].

Niektóre synonimy nazwy naukowej^[2]:

Bulgaria urnalis Nyl. 1868)
Coryne cylichnium (Tul.) Sacc. 1889
Coryne sarcoides var. cylichnium (Tul.) Rehm 1896
Coryne urnalis (Nyl.) Sacc. 1875
Ombrophila urnalis (Nyl.) P. Karst. 1871
Peziza cylichnium Tul. 1853

Nazwa polska według M.A. Chmiel^[3].

Morfologia

Galaretowaty, miękki; jasnofioletowy do brudnobrązowolilowego, znany jest w postaci anamorfy i teleomorfy. Owocniki anamorfy, które można określić jako stadium konidialne, są nieregularnie płatowate i zlewające się z sąsiednimi w jedną masę. Owocniki teleomorfy za młodu są talerzykowate, później zaś równomiernie wypukłe i koliste, z krótkim, ostro zakończonym trzoneczkiem oraz warstwą zarodnikonośną na stronie górnej. Mają średnicę 0,5–2 cm. Nieraz obydwa stadia występują obok siebie jednocześnie^[4].

Cechy mikroskopowe;

Worki mają rozmiar 220 × 15 μm. Powstaje w nich po 8 askospor o rozmiarach 18–27 × 4–6 μm. Są gładkie, wrzecionowate z bardzo licznymi kroplami. Dojrzałe podzielone są kilkoma przegrodami. Wstawki nitkowate z rozszerzonym wierzchołkiem o średnicy 1–3 μm. Konidia bardzo drobne^[5].

Występowanie

Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji, Afryce Północnej i na Nowej Zelandii^[6]. W Polsce jest dość pospolity^[4].

Pojawia się przede wszystkim jesienią i w zimie na okorowanym drewnie drzew liściastych, a także na zrzezach buków^[4].

Gatunki podobne

W Europie jest kilka podobnych gatunków, m.in. galaretnica mięsista (Ascocoryne sarcoides)^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-09-01] (ang.).
↑ Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
↑ ^a ^b ^c Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 228. ISBN 83-7319-976-4.
↑ Mushroom Expert. [dostęp 2015-09-25].
↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-09-25].
↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).

[sf-2] Species Fungorum [online] [dostęp 2014-09-01] (ang.).

[chmiel-3] Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.

[grzyby-4] Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 228. ISBN 83-7319-976-4.

[5] Mushroom Expert. [dostęp 2015-09-25].

[6] Discover Life Maps. [dostęp 2016-09-25].

[Wojewoda-7] Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]