GJ 3323
Wygląd
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
Gwiazdozbiór | |||||
---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
05h 01m 57,426s[1] | ||||
Deklinacja |
−06° 56′ 46,37″[1] | ||||
Paralaksa (π) | |||||
Odległość | |||||
Wielkość obserwowana | |||||
Ruch własny (RA) | |||||
Ruch własny (DEC) |
−533,936 ± 0,083 mas/rok[1] | ||||
Prędkość radialna |
42,309 ± 0,081 km/s[1] | ||||
Charakterystyka fizyczna | |||||
Rodzaj gwiazdy | |||||
Typ widmowy |
M4,0 V[1] | ||||
Masa | |||||
Promień | |||||
Metaliczność [Fe/H] | |||||
Wielkość absolutna | |||||
Jasność | |||||
Temperatura | |||||
Alternatywne oznaczenia | |||||
|
GJ 3323 – gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu, położona w odległości 17,5 lat świetlnych od Słońca. Jest bliska Układowi Słonecznemu, ma układ planetarny.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Jej jasność wizualna to 12,2m, jest zatem bardzo słaba i można ją dostrzec dopiero po uzbrojeniu oka w lornetkę lub teleskop[1].
GJ 3323 to czerwony karzeł, gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego M4[1]. Ma temperaturę około 3160 K i promień ok. 12% promienia Słońca, a jego masa to około 16% masy Słońca[3].
Układ planetarny
[edytuj | edytuj kod]Gwiazdę okrążają dwie planety odkryte w 2017 roku. Mają one masy 2,02 i 2,31 razy większe od Ziemi, zatem zapewne należą do typu superziemi[3][4].
Towarzysz |
Masa (MJ) |
Okres orbitalny (dni) |
Półoś wielka (au) |
Ekscentryczność |
---|---|---|---|---|
b[3] | 0,00636 0,00082−0,00079 | 5,3636 ± 0,0007 | 0,03282 0,00054−0,00056 | 0,23 ± 0,11 |
c[4] | 0,00727 0,0016−0,0015 | 40,54 0,21−0,19 | 0,1264 0,0021−0,0022 | 0,17 0,21−0,12 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j LP 656-38 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e N. Astudillo-Defru, T. Forveille, X. Bonfils, D. Ségransan, F. Bouchy, X. Delfosse, C. Lovis, M. Mayor, F. Murgas, F. Pepe, N.C. Santos, S. Udry, A. Wünsche. The HARPS search for southern extra-solar planets. XLI. A dozen planets around the M dwarfs GJ 3138, GJ 3323, GJ 273, GJ 628, and GJ 3293. „Astronomy and Astrophysics”. 602, 2017. DOI: 10.1051/0004-6361/201630153. arXiv:1703.05386. Bibcode: 2017A&A...602A..88A. (ang.).
- ↑ a b c d e f g GJ 3323 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b GJ 3323 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)